Iatromantis

In dit artikel zullen we Iatromantis vanuit verschillende perspectieven verkennen, waarbij we ons verdiepen in het belang, de impact en de relevantie ervan op verschillende gebieden. Iatromantis is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van experts en enthousiastelingen, en aanleiding heeft gegeven tot discussie en reflectie over de implicaties ervan. Op deze pagina's zullen we de belangrijkste aspecten van Iatromantis analyseren, van de geschiedenis tot de huidige evolutie, inclusief de invloed ervan op de samenleving en de toekomstige projectie ervan. Door middel van interviews, analyses en getuigenissen willen we licht werpen op Iatromantis en de lezer een complete en verrijkende visie bieden op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is. Ga met ons mee op deze spannende reis door het universum van Iatromantis!

Fresco van Apollon

Iatromantis (Oudgrieks: ἰατρόμαντις van ἰατρός, iatros "heler" en μάντις, mantis "ziener") is een Grieks woord dat letterlijk "geneesheer - ziener" betekent. De iatromantis, een soort Griekse shamaan, is gerelateerd aan andere semi-mythische figuren als Abaris, Aristeas, Epimenides en Hermotimus.[1] Aischylos gebruikt het woord ter zake Apollon, onder andere de beschermheer van het Orakel van Dephi, god van de kunsten en voorzienigheid en Asclepius, Apollons zoon en god van de geneeskunde.[2][3]

Volgens Peter Kingsley behoren iatromantis figuren, zoals Parmenides, tot een breder Griekse en Aziatische traditie van shamanisme, met wortels in Centraal-Azië.[4] Een belangrijke meditatieve handeling van deze geneesheren-zieners was incubatie (ἐγκοίμησις, enkoimesis). Incubatie was meer dan alleen een medische handeling, het stond de mens toe om in een trance de vierde vorm van bewustzijn te beleven, naast slapen, dromen of de gewone wakende staat: een toestand die Kingsley beschrijft als het "bewustzijn zelf", hetgeen hij vergelijkt met de turiya of samādhi uit het Indische Yoga.