Tegenwoordig is Imitatiediamant een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de moderne samenleving. Sinds zijn verschijning heeft het een groot debat op verschillende terreinen teweeggebracht, of het nu gaat om de politiek, de economie, de gezondheidszorg of de technologie. Imitatiediamant heeft de aandacht getrokken van zowel experts als neofieten, vanwege de impact ervan op het dagelijks leven van mensen en de vormgeving van de wereld van vandaag. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Imitatiediamant onderzoeken, de implicaties en uitdagingen ervan analyseren, evenals de mogelijke oplossingen die kunnen voortvloeien uit het begrijpen ervan.
Imitatiediamant of simulant is de verzamelnaam voor stoffen die de speciale diamanteigenschappen evenaren.
De zoektocht naar zulke materialen wordt aangezwengeld door de hoge prijs van echte diamant, die door grote diamantbedrijven zoals De Beers kunstmatig hoog gehouden wordt.[bron?] De na te streven eigenschappen zijn onder andere de hoge brekingsindex, kleurdispersie en hardheid.
Voorkomende imitaties zijn loodglas, strass, de synthetische edelsteen zirkonia (CZ) en moissaniet. Ook het in de natuur voorkomende zirkoon heeft eigenschappen die die van diamant benaderen.
Imitatiediamant is niet hetzelfde als synthetisch diamant, dat materiaalkundig identiek is aan natuurlijk diamant (zowel chemisch, kristallografisch als fysisch).
Bij een doublet is het ene deel van een speciaal soort glas en het andere deel van diamant. Dat heet een doublet. Het kan ook dat mensen twee stukken diamant op elkaar lijmen. Dan heet het een triplet.
Enkele imitaties van de diamant die zijn ontworpen zijn:
Normale al bestaande imitaties van de diamant zijn:
Deze edelstenen lijken allemaal op kleurloze diamanten. De oude Egyptenaren waren de eersten die de diamanten namaakten, want vroeger waren de sierstenen heel duur.