Tegenwoordig is Interdict een onderwerp dat van groot belang is voor veel mensen over de hele wereld. Sinds de oudheid is Interdict het voorwerp van studie, debat en reflectie geweest, en de impact ervan omvat verschillende aspecten van het dagelijks leven. Momenteel is het belang van Interdict vergroot door de opkomst van nieuwe technologieën, die nieuwe perspectieven op analyse en begrip van dit onderwerp hebben geopend. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Interdict onderzoeken, van de oorsprong ervan tot de relevantie ervan vandaag de dag, via de implicaties ervan op verschillende gebieden van het sociale, culturele, economische en politieke leven.
Een interdict (Latijn: interdictum, 'verbod') is in de Katholieke Kerk een kerkelijke straf die bepaalde rechten ontneemt zonder de gelovigen van de kerkgemeenschap uit te sluiten. Het persoonlijk interdict treft rechtstreeks een persoon. Het plaatselijk interdict treft een bepaalde plaats of regio (bijvoorbeeld een kerkgebouw, kapel of kerkhof, of een land, bisdom, gemeente of parochie). Het persoonlijk interdict ontneemt bijna alle rechten op het ontvangen van de sacramenten, zoals de doop en de biecht.
De bisschop of zelfs het Vaticaan verbiedt de geestelijkheid om aan de betreffende gelovige(n) de kerkelijke sacramenten toe te dienen. Ook wordt een kerkelijke begrafenis ontzegd.
Het interdict werd en wordt ingezet om het leergezag van het episcopaat te handhaven. In de vroege Middeleeuwen werd het ook veelvuldig als politiek machtsmiddel ingezet in de strijd van de Kerk tegen de vorsten. Gelovigen mochten geen lid zijn van organisaties buiten kerkelijk verband, op straffe van het interdict, en vorsten die zich niet onderwierpen aan de paus trof hetzelfde lot.