Intiemhygiëne

Tegenwoordig is Intiemhygiëne een onderwerp van grote relevantie en interesse voor een breed publiek. Sinds zijn opkomst heeft het de aandacht getrokken van zowel experts als fans, waardoor er voortdurend debat is ontstaan ​​over de aard en relevantie ervan op verschillende gebieden. Of het nu komt door de impact ervan op de samenleving, de invloed ervan op de populaire cultuur of het belang ervan in de technologische ontwikkeling, Intiemhygiëne is een onderwerp gebleken dat studie en reflectie waard is. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Intiemhygiëne, en een alomvattende en gedetailleerde visie bieden die probeert bij te dragen aan het begrip en de waardering van dit fenomeen.

Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Intiemhygiëne is de eufemistische benaming voor het reinigen en verzorgen van het gebied in en rond de vagina door de vrouw en dan vooral met betrekking tot de menstruatie.

De vagina heeft een zuur milieu. Onder normale omstandigheden reinigt de vagina zich zelf. Soms kunnen verstoringen optreden waardoor problemen als irritatie, jeuk, overmatige afscheiding en ongewenste geurtjes kunnen ontstaan.

De vagina hoeft in principe niet inwendig te worden gereinigd. Wil men toch iets doen, gebruik dan alleen water. Het gebruik van zeep en vaginale deodorant veroorzaken juist problemen, deze producten verstoren namelijk de zuurgraad van de vagina. Bij een verstoorde zuurgraad kunnen schimmels die van nature al aanwezig zijn de overhand krijgen. In dat geval kan een vaginale candidainfectie van de vagina ontstaan. Klachten bij een candida-infectie zijn jeuk, branderigheid, roodheid en een meestal witte, brokkelige afscheiding, de witte vloed, ontstaan. Ook al is de zuurgraad niet veranderd, kan het normale bacteriële milieu toch verstoord raken. Dan ontstaat overgroei van minder gewenste bacteriën. Dat wordt bacteriële vaginose genoemd. Zowel candidiasis als bacteriële vaginose herstellen meestal spontaan na enkele dagen, maar soms kunnen medicijnen nodig zijn.

Minder onschuldige oorzaken van overmatige, veranderde of riekende vaginale afscheiding zijn:

Bij terugkerende problemen moet altijd de huisarts worden geraadpleegd.

In het verleden (1950) werden middelen als lysol aangeprezen als de oplossing om ongewenste geurtjes tegen te gaan.[1][2]