Jacques Thomelin

Door de geschiedenis heen is Jacques Thomelin een onderwerp van groot belang en controverse geweest. Sinds de oprichting heeft Jacques Thomelin de aandacht getrokken van academici, wetenschappers, kunstenaars en nieuwsgierigen in het algemeen. De impact ervan op de samenleving en het dagelijks leven van mensen valt niet te ontkennen, en leidt tot voortdurende debatten en reflecties. In dit artikel zullen we verschillende aspecten en perspectieven met betrekking tot Jacques Thomelin onderzoeken, waarbij we de invloed ervan op verschillende gebieden en de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Jacques Thomelin vandaag de dag nog steeds relevant is en hoe het in de toekomst zijn stempel zal blijven drukken.

Jacques-Denis Thomelin (1640 - 1693) was een Frans componist en organist. Hij was de zoon van een organist (Guillaume Thomelin). Voordat hij in 1678 werd benoemd tot organist van de Chapelle royale, was hij al organist van de St-André-des-Arts (vanaf 1656), de St-Germain-des-Prés (vanaf 1667) en de St-Jacques-de-la-Boucherie (1669). Zijn benoeming bij de Chapelle royale was gelijktijdig met die van Jean-Baptiste Buterne, Guillaume-Gabriel Nivers en Nicolas Lebègue. Zij bezetten volgens gebruik de post van organist voor een kwartaal per jaar.

Thomelins zoon Louis-Jacques volgde hem op. Een andere Thomelin, Louis Antoine (geboren in 1699) was organist van de St-Aspais in Melun en van de hertogin van Maine. Drie van zijn zoons waren eveneens organist.

Thomelin was ook de muziekleraar van François Couperin. Na de dood van Thomelin volgde Couperin hem in de Chapelle royale op.

Jacques-Denis Thomelin heeft geen enkel werk nagelaten.


Literatuur

  • Anthony, James R. (1997), French Baroque Music from Beaujoyeulx to Rameau, Portland, Amadeus Press
  • Beaussant, Philippe (in samenwerking met Patricia Bouchenot-Déchin)(1996), Les Plaisirs de Versailles. Théâtre & Musique, Parijs, Fayard
  • Benoit, Marcelle (red.) (1992), Dictionnaire de la musique en France aux XVII et XVIIIe siècles, Parijs, Fayard