Jaddua
In de wereld van vandaag is Jaddua een terugkerend en zeer belangrijk onderwerp in de samenleving geworden. Vanaf het begin tot het heden heeft Jaddua een aanzienlijke invloed gehad op de levens van mensen, waardoor debatten, uitdagingen en kansen zijn ontstaan. Door de geschiedenis heen is Jaddua het voorwerp geweest van studie, reflectie en analyse door experts op verschillende terreinen, die hun visie en kennis over dit onderwerp hebben bijgedragen. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Jaddua, van de impact ervan op de cultuur tot de invloed ervan op de wereldeconomie, met als doel de relevantie ervan vandaag en de projectie ervan in de toekomst te begrijpen.
| Jaddua | ||
|---|---|---|
| Hogepriester uit de familie van Oniaden | ||
| ||
| rond 334 v.Chr. | ||
| Voorganger | Jonathan | |
| Opvolger | Onias I | |
| Lijst van hogepriesters van Israël | ||
Jaddua was hogepriester en de Joodse tempel in Jeruzalem rond 334 v.Chr., toen Alexander de Grote het tempelstaatje Juda veroverde. Gewoonlijk wordt vanaf zijn ambtsperiode gesproken van de hogepriesterlijke familie van de Oniaden.
Volgens Flavius Josephus kwam Alexander op zijn veldtocht in Jeruzalem en knielde hij bij die gelegenheid neer voor Jaddua om hem hulde te bewijzen, waarna hij een offer zou hebben gebracht in de tempel.[1] Deze weergave van de gebeurtenissen is echter legendarisch.[2] De Griekse historici die verslag deden van Alexanders tochten zwijgen over een bezoek aan Jeruzalem en het is niet erg aannemelijk dat Alexander zijn route langs de kust richting Egypte zou onderbreken om Jeruzalem te bezoeken. Het ligt dan ook meer voor de hand dat in de periode dat Alexander Tyrus belegerde, of eventueel in de tijd dat Alexander verder zuidwaarts trok langs de kuststrook, Jaddua met een Joodse delegatie voor Alexander verscheen om hem steun te betuigen en daarmee feitelijk het tempelstaatje Juda onder zijn bestuur plaatste.[3]
Ongeveer 10 jaar na deze gebeurtenissen overleed Jaddua. Hij werd opgevolgd door Onias I.
Stamboom
| Jaddua | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onias I | Manasse | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Simon I | Eleazar | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onias II | dochter | Tobia | onbekend | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Simon II | Solimius | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onias III | Jason | Menelaüs | Jozef | dochter | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Onias IV | Hyrcanus | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Chelkias | Ananias | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- ↑ Ant. 11, 321-339
- ↑ Martin Hengel, "The Political and Social History of Palestine from Alexander to Antiochus III," in W.D. Davies en Louis Finkelstein, The Cambridge History of Judaism, vol. 2: The Hellenistic Age (Cambridge: Cambridge University Press, 4e druk 2007). Zie i.h.b. p.39: "The legend of Alexander's visit to the Holy City and his sacrifice in the Temple after the conquest of Gaza has the least historical value." Zie ook Shaye J.D. Cohen, "Alexander the Great and Jaddus the Priest According to Josephus", AJS-Review 7-8 (1983) 41-68, i.h.b. 68: "The historical Alexander did not visit Jerusalem, did not do obeisance to the high priest, and did not sacrifice to the God of Israel. He was too busy conquering the world to bother with an insignificant inland people living around a small temple. But Alexander's journey affected the Jews deeply nonetheless. When they told stories about him they told them in Greek and adopted the literary genres of the Greeks."
- ↑ Hengel, 40.