Jakob-Kaiser-Platz (metrostation)

Bij deze gelegenheid duiken we in de fascinerende wereld van Jakob-Kaiser-Platz (metrostation), een onderwerp dat in de loop der tijd de aandacht en interesse van talloze mensen heeft getrokken. Vanaf de oorsprong tot de huidige trends is dit onderwerp aanzienlijk geëvolueerd, waardoor verschillende aspecten van de samenleving zijn beïnvloed en er een breed debat over het belang ervan is ontstaan. Via dit artikel stellen we voor om de verschillende aspecten die verband houden met Jakob-Kaiser-Platz (metrostation) diepgaand te analyseren, de verschillende facetten ervan te verkennen en een alomvattende visie te bieden waarmee de lezer de relevantie van dit onderwerp vandaag de dag grondig kan begrijpen.


Jakob-Kaiser-Platz
Het perron van station Jakob-Kaiser-Platz wordt gedomineerd door de kleur geel.
Het perron van station Jakob-Kaiser-Platz wordt gedomineerd door de kleur geel.
Algemeen
Lijnen U7
Opening 1 oktober 1980
Route
LijnRichtingVolgend station
Rathaus SpandauHalemweg
RudowJungfernheide
Brongegevens in Wikidata aanpassen
Ligging
Stadsdeel Charlottenburg-Nord
Coördinaten 52° 32′ NB, 13° 18′ OL
Jakob-Kaiser-Platz (metro van Berlijn)
Jakob-Kaiser-Platz

Locatie van het metrostation Jakob-Kaiser-Platz

Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Berlijn

Jakob-Kaiser-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen in het stadsdeel Charlottenburg-Nord. Het station ligt in een rechte hoek onder snelweg BAB 111 en ten noorden van de Jakob-Kaiser-Platz, een verkeersplein waar een aantal hoofdwegen en snelwegaansluitingen samenkomt. In de omgeving bevinden zich typische jaren-vijftig-woonwijken met afwisselend flats en laagbouw te midden van veel groen. Station Jakob-Kaiser-Platz werd geopend op 1 oktober 1980 en is onderdeel van lijn U7.

Het metrostation werd ontworpen door Rainer Rümmler, indertijd huisarchitect van de Berlijnse metro, en heeft een eilandperron. Net als het naburige station Halemweg kreeg het een wandbekleding van verticaal geplaatste houten panelen[1], die hier geel zijn. Ook de met aluminiumplaten afgewerkte pilaren dragen de kleur geel, waardoor het station net als zijn oranje westerbuur een zeer monochroom uiterlijk heeft. Voor de stationsborden en het perronmeubilair koos de architect de contrasterende kleur rood.

In het midden van het station leidt een trappenhuis naar een tussenverdieping, met uitgangen aan weerszijden van de Kurt-Schumacher-Damm, die parallel aan de BAB 111 loopt. De inbouw van een lift zal volgens de prioriteitenlijst van de Berlijnse Senaat pas na 2010 plaatsvinden.[2] Op den duur moeten alle Berlijnse metrostations volledig toegankelijk voor mindervaliden zijn.

Bronnen

  1. ↑ Robert Schwandl: Berlin U-Bahn Album. metroPlanet, Berlijn, 2002 ISBN 3936573018. p. 91
  2. ↑ Antwoord van de Stedenbouwkundige Dienst op schriftelijke vragen van Berlijns parlementslid Michael Cramer betreffende de bouw van liften[dode link], 1 december 2003