Jean-Jacques Ampère

In de wereld van vandaag is Jean-Jacques Ampère een onderwerp dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu een politiek, sociaal, wetenschappelijk of amusementsprobleem is, Jean-Jacques Ampère heeft de aandacht getrokken van individuen van alle leeftijden en achtergronden. Met een rijke en gevarieerde geschiedenis blijft Jean-Jacques Ampère vandaag de dag nog steeds een punt van discussie en debat. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Jean-Jacques Ampère onderzoeken en de impact ervan op de moderne samenleving, evenals de implicaties die het heeft voor de toekomst.

Jean-Jacques Ampère
Jean-Jacques Ampère
Jean-Jacques Ampère
Algemene informatie
Land Frankrijk
Geboortedatum 12 augustus 1800
Geboorteplaats Lyon
Overlijdensdatum 27 maart 1864
Overlijdensplaats Pau
Begraafplaats Cimetière de Montmartre
Werk
Beroep taalkundige, historicus, schrijver, professor, literatuurcriticus, reisschrijver, literatuurhistoricus, classicus, bibliothecaris
Functies seat 37 of the Académie française
Actieve periode 1844 – 1845
Familie
Vader André-Marie Ampère
Moeder Julie Carron
Persoonlijk
Talen Frans
Moedertaal Frans
Schrijftaal Frans
Diversen
Lid van Académie française, Accademia della Crusca, Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, Kungliga Vitterhets Historie och Antikvitets Akademien, Accademia delle Scienze di Torino
graf
graf
handtekening
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.

Jean-Jacques Ampère (Lyon, 12 augustus 1800 – Pau, 27 maart 1864) was een Frans historicus, filoloog en auteur.

Ampère, de enige zoon van de natuurwetenschapper André-Marie Ampère, verloor zijn moeder, Julie Carron, toen hij nog maar een kleuter was.

In 1826 reisde hij naar Duitsland en was daar gast van Johann Wolfgang von Goethe, die erg onder de indruk was van Ampères werk. Hij ondernam verder reizen naar Noorwegen, Zweden en Egypte. Op basis van zijn studie van Scandinavische mythologie werd Ampère benoemd tot professor aan de Sorbonne.

Aan het Collège de France, waar hij vanaf 1833 een leerstoel bekleedde, verrichtte Ampère onderzoek voor zijn belangrijkste filologische werken Histoire littéraire de la France avant le XIIe siècle (1839/40) en Histoire de la formation de la langue française (1841). In zijn literatuurgeschiedenis van het Frankrijk van voor de 12e eeuw introduceerde hij als eerste het begrip Karolingische renaissance.

Daarnaast schreef hij voor verscheidene tijdschriften, waaronder de Revue française en de Globe, theaterrecensies alsmede artikelen over literatuurgeschiedenis en de Franse taalgeschiedenis.

Tezamen met Prosper Mérimée reisde hij naar het Midden-Oosten, Griekenland en Italië. In 1842 werd hij aan de Académie des inscriptions et belles-lettres aangenomen en op 22 april 1847 aan de Académie française als opvolger van Alexandre Guiraud. Andere reisdoelen van Ampère waren in 1851 de Verenigde Staten en Mexico. In het maatschappelijk milieu van Parijs behoorde hij tot de salonkring van de veel oudere Juliette Récamier, met wie hij een lange correspondentie onderhield.

Werken

  • De l'histoire de la poésie (1830)
  • De la littérature française dans ses rapports avec les littératures étrangères au moyen âge (1833)
  • Littérature et voyages: Allemagne et Scandinavie (1833)
  • Histoire littéraire de la France avant le XIIe siècle (3 delen, 1839)
  • Histoire de la littérature au moyen âge. De la formation de la langue française (3 delen, 1841)
  • Ballanche (1849)
  • La Grèce, Rome et Dante: études littéraires d'après nature (1848)
  • Littérature, voyages et poésies (2 delen, 1848)
  • Proménade en Amérique: États-Unis, Cuba et Mexique (1855)
  • L'histoire romaine à Rome (4 delen, 1856)
  • César, scènes historiques (1859)
  • Promenade en Amérique (2 delen, 1860)
  • La science et les lettres en Orient (1865)
  • Mélanges d'histoire et de littérature (2 delen, 1867)
  • L'Empire romain à Rome (2 delen, 1867)
  • Voyage en Égypte et en Nubie (1868)
  • Christian ou l'année romaine (1887)