Jean-Pierre Junius
In de wereld van vandaag is Jean-Pierre Junius een onderwerp geworden dat steeds belangrijker wordt voor mensen van alle leeftijden en lagen van de bevolking. Of we het nu over Jean-Pierre Junius hebben op persoonlijk, professioneel of sociaal vlak, het belang en de relevantie ervan vallen niet te ontkennen. Vanaf het begin tot aan de impact ervan vandaag de dag is Jean-Pierre Junius het onderwerp geweest van debat, reflectie en studie door zowel experts als enthousiastelingen. In dit artikel zullen we enkele van de meest relevante en actuele aspecten van Jean-Pierre Junius onderzoeken, evenals de invloed ervan op ons dagelijks leven. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in de fascinerende wereld van Jean-Pierre Junius!
| Jean-Pierre Junius | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Junius in 2015
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Dudelange, 28 januari 1925 | |||
| Overleden | ?, 21 februari 2020 | |||
| Geboorteland | Luxemburg | |||
| Beroep(en) | kunstschilder | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | abstract | |||
| ||||
Jean-Pierre Junius (Dudelange, 28 januari 1925 – ?, 21 februari 2020) was een Luxemburgs kunstschilder.
Leven en werk
Jean of Jim Junius studeerde aan het Athénée grand-ducal en de Normaalschool in Luxemburg-Stad. In 1946 studeerde hij kunst in Parijs.[1] Hij begon datzelfde jaar zijn carrière als leraar, eerst in Wiltz en vanaf 1955 in Schifflange.
Junius schilderde abstracte landschappen en interieurs. Hij was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de lyrische abstractie in Luxemburg.[2] Hij exposeerde meerdere malen, onder andere tijdens de jaarlijkse salons van de Cercle Artistique de Luxembourg (vanaf 1949),[3] met Roger Bertemes, Lou Kreintz en Marie-Thérèse Kolbach in de Galerie d'Art Municipale in Esch-sur-Alzette (1962)[4] en solo in Galerie d'Art Municipale (1984).[5] In 1995 werd in Grund een retrospectieve gehouden, in 2004 verscheen een monografie.[6]
De schilder ontving voor zijn werk de Prix de la Jeune Peinture (1953), de Prix Grand-Duc Adolphe (1958), de Médaille d'argent des Arts-Sciences-Lettres in Parijs (1959), de Prix Europe de la peinture in Oostende (1966) en de Prix Pierre Werner (1996).[7] In 1974 werd Junius naast onder anderen Albert Hames, Aurelio Sabbatini en Wenzel Profant benoemd tot ridder in de Orde van Verdienste van het Groothertogdom Luxemburg.[8] Zijn werk is onder meer opgenomen in de collectie van het Musée National d'Histoire et d'Art.
Jean-Pierre Junius overleed op 95-jarige leeftijd.
Literatuur
- Paul Bertemes en Jochen Herling (2004) Jean-Pierre Junius. Luxemburg, Éditions Saint Paul. ISBN 9782879634906
- Lucien Kayser, Jean-Pierre Junius. Luxemburg: Institut grand-ducal.
- ↑ "Jim Junius", MediArt, Agence de Promotion Culturele. Gearchiveerd op 29 juni 2023.
- ↑ "L'oeil écoute ou les résonances de Jean Junius", d'Letzeburger Land, 6 januari 1995.
- ↑ Jos Welter, red. (1993) Rétrospective : Cent ans d'art luxembourgeois 1893-1993. Luxemburg: Cercle Artistique de Luxembourg / Crauthem: Lux-Print. ISBN 2-919970-24-0
- ↑ "Vier junge Künstler der abstrakten Kunst stellen in Esch-Alzette aus", Luxemburger Wort, 15 december 1962; "Vier Luxemburger Maler der abstrakten Kunst stellen aus", Luxemburger Wort, 21 december 1962.
- ↑ "Toiles étoilées : Les peintures de Jean-Pierre Junius", d'Letzeburger Land, 27 april 1984.
- ↑ Lucien Kayser, "Les Très Riches Heures d'un peintre", d'Lëtzebuerger Land, 10 december 2004.
- ↑ Lambert Herr (2001) Signatures, portraits et auto-portraits : artistes plasticiens au Luxembourg. Luxemburg: Éditions Saint-Paul. ISBN 2-87963-382-6. p. 149. Gearchiveerd op 11 maart 2023.
- ↑ "Chevalier de l’Ordre de Mérite", Luxemburger Wort, 26 juni 1974.