In de wereld van vandaag is Jean Anthelme Brillat-Savarin een onderwerp van grote relevantie en interesse geworden. Sinds de oprichting heeft Jean Anthelme Brillat-Savarin de nieuwsgierigheid en studie van zowel onderzoekers, experts als hobbyisten aangewakkerd. De invloed ervan strekt zich uit door de geschiedenis heen en de impact ervan manifesteert zich op verschillende gebieden van de samenleving. In dit artikel zullen we vanuit verschillende perspectieven de betekenis en het belang van Jean Anthelme Brillat-Savarin onderzoeken, evenals de evolutie ervan in de loop van de tijd. We zullen leren over de impact ervan op cultuur, technologie, politiek, economie en andere aspecten van het dagelijks leven, en we zullen analyseren hoe Jean Anthelme Brillat-Savarin zijn invloed blijft uitoefenen in de wereld van vandaag.
Jean Anthelme Brillat-Savarin (Belley, 1 april 1755 – Parijs, 2 februari 1826) was een Frans rechter en schrijver, die vooral bekend geworden is als schrijver van het gastronomische werk La Physiologie du Goût.
Brillat-Savarin stamde uit een van oorsprong Venetiaanse familie van handelaren, magistraten, advocaten en officieren. Hij studeerde rechten in Dijon en vestigde zich als advocaat in zijn geboorteplaats Belley. In 1789 werd hij voor de derde stand gekozen in de Franse Staten-Generaal. Hij nam deel aan de Franse Revolutie en zetelde tot 1792 in de Nationale Vergadering. Na de ontbinding ervan keerde hij terug naar Belley om burgemeester en rechter te worden.
In de nasleep van de val van de girondijnen werd hij op 10 augustus 1792 afgezet. Tijdens de Terreur ontsnapte hij aan arrestatie en in 1794 week hij uit naar Zwitserland. Hij woonde achtereenvolgens in Moudon en Lausanne en later in Londen, New York en Boston.[1] In 1796 keerde hij terug naar Europa.
Na de staatsgreep van 18 Brumaire in 1799 werd Brillat-Savarin weer rechter. Hij werd in 1800 benoemd in de rechtbank van Versailles en enkele maanden later in het Hof van Cassatie. Buiten zijn ambt had Brillat-Savarin voldoende tijd voor het schrijven van het culinaire standaardwerk La Physiologie du goût, waaraan hij 25 jaar zou werken. Dit boek vermengde filosofie met recepten, herinneringen en medische adviezen. Het verscheen in 1826, twee maanden voor zijn dood.[1]
Van zijn erotische verhalen is alleen een fragment overgebleven, postuum gepubliceerd als Voyage à Arras.[1]