In de wereld van Jo De Meyere zijn er eindeloze aspecten om te ontdekken en te verkennen. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag heeft Jo De Meyere de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu door zijn invloed op de populaire cultuur, zijn impact op de samenleving of zijn belang in het verleden is, Jo De Meyere blijft interesse wekken en debat genereren. In dit artikel duiken we in de fascinerende wereld van Jo De Meyere, onderzoeken we de verschillende facetten ervan en ontrafelen we de betekenis ervan in de huidige context. Van de evolutie door de jaren heen tot de rol ervan in het leven van mensen: Jo De Meyere is een onderwerp dat het verdient om vanuit verschillende perspectieven te worden geanalyseerd om de ware omvang ervan te begrijpen.
Jo De Meyere | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Jo De Meyere als kapelaan Erik Odekerke in Dagboek van een herdershond (1979)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Johan Gaston Juliana Emiel De Meyere | |||
Geboren | 21 februari 1939 | |||
Land | ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
|
Johan Gaston Juliana Emiel (Jo) De Meyere (Eeklo, 21 februari 1939) is een Belgisch acteur. Hij is laureaat van de Carrièrester van de Vlaamse Televisie Academie.
De Meyere groeide op in een traditioneel katholiek gezin. Hij was in zijn jeugd een devoot katholiek. Ondanks zijn jonge leeftijd maakte hij de bevrijding bewust mee. Zijn vader was aangesloten bij het VNV. Na de bevrijding werd een gerechtelijk onderzoek naar hem gevoerd, maar het gerecht kon hem geen collaboratie met de bezetter aanwrijven en ontsloeg hem daarom in 1946 van rechtsvervolging en gelastte zijn vrijlating. Het gezin verhuisde daarna naar Gent.
De Meyere werd opgeleid tot maatschappelijk werker (diploma in 1965 in Gent) en volgde daarna de toneelacademie in Gent. Zijn in eerste instantie gekozen loopbaan beviel hem namelijk allerminst. Dat hij voor een onzeker bestaan koos, nam hij daarbij voor lief. Hij debuteerde bij het Nederlands Toneel Gent in Wachten tot het donker is van Knott.
De Meyere is naast een zeer actief theateracteur, eveneens aanwezig in de rolverdeling van tientallen televisieseries en langspeelfilms. Hij trad 10 jaar op voor Tinnen Pot (cabaret) en 11 jaar voor het Nederlands Toneel Gent.
Op televisie is hij niet alleen in België, maar ook in Nederland zeer frequent te zien in series. In Nederland is hij vooral bekend geworden door de rol van Erik Odekerke die hij speelde in de KRO-serie Dagboek van een herdershond. Het verkrijgen van die rol berustte op louter toeval. De Meyere had niets omhanden en de acteur die men op het oog had liet verstek gaan. Toen herinnerde iemand zich De Meyere. De serie met De Meyere in de hoofdrol werd een groot succes en won in 1978 de Gouden Televizier-Ring.
In 1985 speelde De Meyere de ruwe, gewelddadige boer Speeltie in Hard labeur. Op latere leeftijd speelde hij lange tijd de rol van rijkswachter John Nauwelaerts: eerst in de serie Heterdaad als adjudant-chef, later in Flikken, waar hij vanaf reeks 5 zijn intrede maakt als commissaris van het team. Na zes jaar hield hij het voor gezien, omdat hij aanvoelde dat hij op de automatische piloot acteerde en het creatieve gevoel verdween. Hij speelde tevens in diverse films en in 2008 speelde hij ook mee in de musical Daens als bisschop Stillemans. In 1996 sprak hij de stem in van de dorpeling in de eerste voorshow van Villa Volta. De Meyere is blij dat hij van acteren kan leven; hij realiseert zich terdege dat het voor vele collega's in het vak sappelen is. Volgens De Meyere staat 70% van de acteurs "aan de dop".[1] In 1997 was De Meyere te horen als Simon Lootz in het hoorspel Wie het laatst lacht.
De Meyere ontving voor zijn oeuvre op 2 maart 2013 tijdens het gala van de Vlaamse Televisie Sterren 2013 de Carrièreprijs. Hij ontving de prijs niet op het gala zelf, dat werd opgenomen in Hasselt, maar op de bühne van de Schouwburg van Boom, waar hij net het toneelstuk Achter de wolken had gespeeld samen met Chris Lomme. Zij had twee jaar eerder dezelfde carrièreprijs ontvangen en mocht hem nu het beeldje overhandigen. De Meyere toonde zich zeer teleurgesteld in de VRT, die geen enkele aandacht aan de toekenning besteedde. Hij werkte decennialang doelbewust niet voor VTM, maar koos voor de BRT, BRTN en VRT. Het stak hem daarom, dat er na zo veel jaren trouwe dienst "zelfs geen bedankje afkon".[2] Bij zijn tachtigste verjaardag bracht de VRT een overzicht van hoogtepunten uit zijn carrière.[3]
In 2024 dwongen de gevolgen van spierreuma hem om afscheid te nemen van de planken.[4]
In 2003 verloor hij zijn echtgenote Arlette Teys. Na een lange ziekte (astma) raakte ze plotseling in een coma waaruit ze niet meer ontwaakte. Dit brak hem, De Meyere gaf tien jaar na haar overlijden aan zijn vrouw nog iedere dag te missen. Hij verwoordde het zo: "...Thuiskomen en merken dat er niets of niemand is, behalve ikzelf en de stilte, dat vreet aan mij. De echte liefde komt maar één keer langs, al de rest zijn afkooksels. Toneel is mijn redding, optreden mijn overlevingsmechanisme...". Naar eigen zeggen is hij een zwartkijker, net als zijn vader dat was.[5]
Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
---|---|---|---|
1967 | Midas | Ali | televisieserie |
1969 | Wij, Heren van Zichem | Herman Coene | televisieserie |
1969 | Die ene dag | Hughie | televisiefilm |
1970 | Het kleine Mahagonny | Charly Brown | televisiefilm |
1970 | De nacht van de moordenaars | Lalo | televisiefilm |
1970 | Christoffel Marlowe | Shakespeare | televisiefilm |
1971 | Gemengd dubbel | televisiefilm | |
1971 | De Alchemist | Ananias, een Amsterdams diaken | televisiefilm |
1971 | Play of the Month | tv-episode Candida | |
1972 | De Vorstinnen van Brugge | Edgar Onghenae | televisieserie |
1972 | Het Gesticht | televisiefilm | |
1973 | Een vlo in het oor | Romain Tournel | televisiefilm |
1973 | Driekoningenavond | Rosten Tjeef | televisiefilm |
1973 | Candida | Marchbanks | televisiefilm |
1973 | Gered | Maurice | televisiefilm |
1973 | Een mens van goede wil | Karel | televisieserie |
1973 | De Paradijsvogels | Mentie | televisiefilm |
1974 | Yerma | televisiefilm | |
1974 | Schapenborre | Frondoso | televisiefilm |
1975 | Dood van een non | Nikki | |
1975 | Het recht van de sterkste | 't Slijperke | televisiefilm |
1976 | De herberg in het misverstand | Maarten Deyssenbloem | televisiefilm |
1976 | De komst van Joachim Stiller | Secretaris | |
1977 | Le mur italien | Garcia | televisiefilm |
1977 | Geloof, hoop en liefde | Hoofdinspecteur | televisiefilm |
1977 | Het mirakel van St. Antonius | Sint-Antonius | televisiefilm |
1978 | Dagboek van een herdershond | Kapelaan Erik Odekerke | televisieserie |
1978 | Toch zonde dat 't een hoer is | Vasques | televisiefilm |
1979 | Tabula rasa | J.E. Dielman | televisiefilm |
1980 | Laat de dokter maar schuiven | Dokter Angelino | |
1981 | Wacht tot hij opbelt | Herman | televisiefilm |
1982 | Au bouillon belge | Jos | televisiefilm |
1982 | Ekster | Ekster | televisiefilm |
1983 | De Nand functie | Johan | televisiefilm |
1983 | Lente | Standje | televisiefilm |
1983 | Daar is een mens verdronken | televisiefilm | |
1983 | Tien jaar later | Albert | televisiefilm |
1983 | Geschiedenis mijner jeugd | Pierre Conscience | televisieserie |
1984 | Levenslang | televisiefilm | |
1984 | Klinkaart | Mandus | televisiefilm |
1984 | De burgemeester van Veurne | Hubert Kempenaar | televisiefilm |
1984 | De surprise | televisiefilm | |
1984 | Willem van Oranje | Admiraal Lumey | televisieserie |
1985 | Vluchtafstand | Herman | televisiefilm |
1985 | De Leeuw van Vlaanderen | Bauden de Vos | |
1985 | Hard labeur | Speeltie | televisieserie |
1986 | Het Pleintje | Pol Six | televisieserie |
1986 | Adriaen Brouwer | Raimondi | miniserie |
1987 | Het Hemelbed | Hij | televisiefilm |
1988 | De kleine reder | Vader Janssen | televisiefilm |
1988 | De zoete smaak van goudlikeur | Inspecteur | |
1988 | Het Begeren | Balten | televisiefilm |
1989 | Villa des roses | Henri Martin | televisiefilm |
1989 | Het zilveren hoekske | Directeur Schouters | televisiefilm |
1990 | Late zomer | Dr. Vlaeminck | televisiefilm |
1990 | Alfa Papa Tango | Adjudant Maurice Haegeman | televisieserie |
1991 | De bossen van Vlaanderen | Constant Reynaert | televisieserie |
1991 | Oog in oog | Slager | televisieserie |
1993–1994 | RIP | Fred Pardaens | televisieserie |
1994 | De Put | Pa Jans | televisieserie |
1996–1998 | Heterdaad | John Nauwelaerts | televisieserie |
2001 | De onvrijwillige poëet | ||
2001 | Stille Waters | Alexander 'Alex' Vorlat | televisieserie |
2003 | De zaak Alzheimer | Baron Gustave De Haeck | |
2003 | Het geheugen van een moordenaar | ? | |
2003–2009 | Flikken | John Nauwelaerts | televisieserie |
2005 | Als 't maar beweegt | Frack | televisieserie |
2007 | Katarakt | Pierre Hellemans | televisieserie |
2011 | Witse | Karel Dubois | televisieserie |
2012 | Salamander | Procureur-Generaal Armand Persigal | televisieserie |
2013 | Het vonnis | Karel Puype | |
2016 | Achter de wolken | Gerard |