In de wereld van vandaag is John Rawls een onderwerp van groot belang en relevantie geworden. In de loop van de tijd heeft John Rawls een aanzienlijke invloed gehad op verschillende aspecten van de samenleving, cultuur, politiek en economie. Sinds de oprichting heeft John Rawls een fundamentele rol gespeeld in het dagelijks leven van mensen en aanleiding gegeven tot debatten, discussies en diepgaande reflecties op verschillende gebieden. In dit artikel zullen we de impact en het belang van John Rawls verder onderzoeken, waarbij we de vele facetten ervan en de invloed ervan op de wereld van vandaag onderzoeken.
John Rawls | ||||
---|---|---|---|---|
John Rawls
| ||||
Persoonsgegevens | ||||
Naam | John Bordley Rawls | |||
Geboren | Baltimore, Maryland, 21 februari 1921 | |||
Overleden | Lexington, Massachusetts, 24 november 2002 | |||
Land | Verenigde Staten | |||
Functie | Filosoof | |||
Oriënterende gegevens | ||||
Stroming | Kantiaans, analytisch, liberalisme | |||
Reactie op | Utilitarisme, intuïtionisme | |||
Beïnvloed door | Rousseau, Locke en Kant | |||
Beïnvloedde | Nussbaum, Nagel, Dworkin | |||
Partij | partijneutraal | |||
Levensbeschouwing | Voor WO II: Katholiek | |||
Functies | ||||
1979–2002 | James Bryant Conant Professor aan Harvard | |||
Belangrijkste werken | ||||
1971 | A Theory of Justice | |||
1993 | Political Liberalism | |||
|
John Borden (Bordley) Rawls (Baltimore (Maryland), 21 februari 1921 – Lexington (Massachusetts), 24 november 2002) was een Amerikaans filosoof die vooral bekendheid verwierf omwille van zijn ethische en politieke filosofie, specifiek de rechtvaardigheid. Hij was als politiek filosoof verbonden aan de Harvard University en wordt vanwege zijn hoofdwerk A Theory of Justice en aanverwante publicaties algemeen beschouwd als de invloedrijkste politieke filosoof van de 20e eeuw.[1]
Ondanks dat Rawls niet tot de rechtsfilosofen gerekend wordt is zijn invloed op de rechtswetenschappen indirect groot. Rechtsfilosofen, met name Ronald Dworkin, hebben zijn ideeën uitgewerkt en vertaald naar het recht. Daardoor heeft John Rawls in de canon van de rechtsfilosofie een blijvende plaats.[2]
John Rawls werd geboren in Baltimore, Maryland, Verenigde Staten. Hij kwam uit een gezin met vijf kinderen, allemaal jongens, zijn ouders waren William Lee Rawls en Anna Abell Stump. Na de middelbare school ging Rawls in 1939 aan de prestigieuze Princeton University studeren, hier ontstond zijn interesse voor de filosofie. In 1943 rondde hij het eerste deel van zijn studie af en was daarmee bachelor of arts. Datzelfde jaar ging hij bij het leger, de Tweede Wereldoorlog was op dat moment in volle gang. Rawls diende in de infanterie en kwam terecht in Nieuw-Guinea, de Filipijnen en Japan. In Japan was hij getuige van de nasleep van de atoombom op Hiroshima. Rawls werd gevraagd in het leger te blijven als officier, maar bedankte voor de eer. Rawls ging terug naar Princeton University om zijn doctoraal in de filosofie te behalen. In 1949 trouwde Rawls met Margaret (Mardy) Fox, net als hij filosoof.
In 1950 promoveerde Rawls aan Princeton, waarna hij les ging geven aan dezelfde universiteit. In 1952 vertrok hij naar de universiteit van Oxford, waar hij kennismaakte met het werk van de liberale politicoloog Isaiah Berlin en de rechtswetenschapper H.L.A. Hart. Na een paar jaar keerde hij terug naar de Verenigde Staten, waar hij les ging geven aan Cornell University en het MIT. Bij Cornell werd hij in 1962 hoogleraar in de filosofie. In 1964 maakte hij de overstap naar Harvard, hier bleef hij tot zijn dood werken als professor. In 1995 ging Rawls' gezondheid achteruit, dat jaar kreeg hij zijn eerste beroerte. Deze beroerte en de daarop volgende beroertes tastten zijn vermogen om te werken aan. Ondanks zijn slechte gezondheid schreef hij in die periode The Law of Peoples, een boek over internationale verhoudingen en rechtvaardigheid. Eind 2002 overleed Rawls.
Door wetenschappers wordt Rawls als een van de belangrijkste filosofen van de 20e eeuw gezien. Zijn grootste bijdrage ligt op het vlak van de politieke filosofie. Kenmerkend in het werk van Rawls is de centrale plaats die rechtvaardigheid inneemt. Dat geldt niet alleen voor zijn boek A Theory of Justice (Een theorie van rechtvaardigheid); in vrijwel al zijn ideeën klinkt de roep naar of behoefte aan rechtvaardigheid door. Bijna vanzelfsprekend gaat dat samen met een belangrijke plek voor de ratio. Zonder ratio is rechtvaardigheid immers vaak ver te zoeken. Opvallend is dat Rawls in zijn boeken en lezingen zelden of nooit een mening opdringt. Hij wil zijn lezers en toehoorders zelf aan het denken zetten. Dit doet hij door vragen op te werpen en alternatieven te bieden voor de manier waarop mensen gewoon zijn te denken. 'Zo is dat nu eenmaal' of 'Zo doen we dat al jaren' zijn frasen waar Rawls geen genoegen mee neemt. Hij daagt zijn lezers uit anders te denken dan gebruikelijk is.
Een aantal termen die in het werk van Rawls geregeld voorkomen zijn:
Als politiek filosoof stelt Rawls zich de vraag hoe stabiele politiek bereikt kan worden. Hij ontwikkelt in het verlengde van het denken van Kant een deontologische contractualistische theorie. Hij onderzoekt welke basisregels afgesproken moeten worden om een samenleving rechtvaardig te kunnen noemen. In het contractualisme van Rawls wordt de onpartijdigheid geconstrueerd door de fictie van een oorspronkelijke positie. Alle betrokkenen verbergen hun particuliere belangen en omstandigheden achter een sluier van onwetendheid. De idee is dat iedereen zijn deel van de inspanningen levert, waarbij de reciprociteitsnorm centraal staat. Op deze manier definieert hij hoe een democratische samenleving onder gunstige haalbare omstandigheden eruit zou kunnen zien. Rawls noemt deze ideaal conceptie van rechtvaardigheid realistisch utopisch. Realistisch omdat het is afgestemd op datgene waartoe mensen in het beste geval in staat zijn, gegeven hun natuurlijke aard en onder normale omstandigheden. Utopisch omdat het uitgaat van morele en politieke idealen, beginselen en concepten om een rechtvaardige samenleving te schetsen met vrije en gelijke burgers. Rawls formuleert het als volgt:
Dit is een voortzetting van de idee van het sociaal contract van Rousseau.[4][5]
Aan het einde van zijn loopbaan beschreef Rawls de basisprincipes van rechtvaardigheid als volgt:
Het eerste principe staat ter discussie door verschijnselen als slavernij, horigheid, lijfeigenschap of dictatuur.
Het tweede beginsel is samen te vatten als gelijke kansen voor iedereen. Het is interessant om te zien dat de minst bevoordeelden ofwel sociaal zwakkeren een steeds grotere rol zijn gaan spelen in het werk van Rawls. In het begin van zijn carrière was Rawls een grotere aanhanger van het liberalisme en de meritocratie dan aan het einde van zijn loopbaan, toen hij meer oog had voor ingebakken ongelijkheid.[bron?]
Een van zijn belangrijkste werken is Een theorie van rechtvaardigheid. Dat boek verscheen oorspronkelijk in 1971 onder de titel A Theory of Justice en werd in 2006 vertaald naar het Nederlands op basis van de herziene Harvard-editie uit 1999. In dit boek kijkt Rawls naar hoe de verdeling van onder meer macht, kennis en geld tot stand komt en wat eraan ten grondslag ligt. Hij stelt daarbij de vraag in hoeverre kennis, macht en rijkdom te danken zijn aan eigen inzet en in hoeverre aan ongelijke uitgangsposities en of de verdeling wel rechtvaardig is in de zin van billijk of redelijk. Met dit boek neemt Rawls het sociaal contract onder de loep. Hij daagt uit na te denken over een rechtvaardige verdeling van schaarse goederen. Wat is rechtvaardigheid eigenlijk? Rawls stelt voor, rechtvaardigheid vanuit redelijkheid te benaderen - justice as fairness, een van de belangrijkste principes van Rawls. Hij stelt dat een rechtvaardige verdeling of een rechtvaardige maatschappij alleen tot stand zou kunnen komen als de personen die de maatschappij inrichten zich bij wijze van gedachtenexperiment tijdelijk achter een sluier van onwetendheid verschuilen. Achter die sluier zijn ze onwetend over de positie die zij in de toekomstige maatschappij gaan bekleden. De vraag is hoe de maatschappij ingericht zou worden als zaken ras, geslacht, rijkdom, intelligentie, gezondheid en aantrekkelijkheid onbekend zijn. Volgens Rawls stimuleert dit uitgangspunt om de basisvoorwaarden zo te vormen dat het de positie van achtergestelden bevordert.
Een ander belangrijk werk is Political Liberalism. In dit boek bekijkt Rawls een multiculturele samenleving waarin verschillende ideeën bestaan over de inhoud van het goede. Hij stelt hier de vraag hoe een stabiele samenleving te bereiken is met groepen met andere normen en waarden en andere religies en culturele achtergronden. In dit werk introduceert Rawls het begrip overlappende consensus. Volgens Rawls is het belangrijk dat alle groepen binnen een samenleving het over de meest essentiële zaken eens zijn. Bepaalde normen en waarden moet iedereen onderschrijven, daar komt men niet onderuit. Maar over alles wat niet essentieel is, daarover mogen mensen van mening en invulling verschillen. We hoeven niet allemaal klonen van elkaar te zijn. Het deel waarover we kunnen verschillen is bijvoorbeeld de invulling van ons privéleven. Belangrijk in deze theorie is natuurlijk wel dat onderscheid gemaakt moet kunnen worden tussen wat essentieel is en wat dat niet is. Een overlappende consensus - dat deel dat iedereen binnen een samenleving moet onderschrijven - is nodig om een stabiele samenleving te creëren en te bewaren. Wat Rawls in Political Liberalism beschrijft is dan ook een consensus-theorie. Volledige assimilatie van minderheden is niet nodig, maar helemaal langs elkaar heen leven en er volkomen eigen systemen, waarden en normen op na houden is ook uit den boze. In dit werk introduceert Rawls ook het begrip public reason, ofwel de publieke rede, dat waarover iedereen het binnen een samenleving eens is of zou moeten zijn.