Joodmonochloride
Tegenwoordig is het onderwerp Joodmonochloride van het grootste belang en heeft het de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu komt door de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan vandaag de dag of simpelweg vanwege de fascinerende geschiedenis, Joodmonochloride is erin geslaagd een onderwerp van voortdurend debat te worden. Vanaf het begin tot aan de mogelijke gevolgen in de toekomst is Joodmonochloride een spannend onderwerp gebleken dat het verdient om diepgaand te worden onderzocht. In dit artikel zullen we dieper ingaan op de verschillende aspecten van Joodmonochloride, waarbij we de oorsprong, evolutie en mogelijke toekomstscenario's analyseren.
| Joodmonochloride | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van joodmonochloride
| ||||
| ||||
Molecuulmodel van joodmonochloride
met jood links en chloor rechts | ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ICl | |||
| IUPAC-naam | joodmonochloride | |||
| Molmassa | 162,35 g/mol | |||
| CAS-nummer | 7790-99-0 | |||
| Wikidata | Q414607 | |||
| Beschrijving | Roodbruine vloeistof | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H314 - H334 | |||
| EUH-zinnen | geen | |||
| P-zinnen | P261 - P280 - P305+P351+P338 - P310 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Dichtheid | 3.10 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | (α-form) 27 °C | |||
| Kookpunt | 97,4 °C | |||
| Goed oplosbaar in | koolstofdisulfide, azijnzuur, pyridine | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Joodmonochloride is een interhalogeenverbinding met als brutoformule ICl. Het is een rood-bruine corrosieve verbinding met een smeltpunt dicht tegen kamertemperatuur. Door het verschil in elektronegativiteit tussen jood en chloor is ICl een polaire verbinding die zich gedraagt als een bron van I+ (jodonium-ionen).
Synthese
De bereiding van joodmonochloride verloopt door de twee halogenen met elkaar te mengen:
Als chloorgas over joodkristallen geleid wordt, is de vorming van de bruine joodmonochloride-damp duidelijk waarneembaar. Joodmonochloride kan vervolgens als vloeistof verzameld worden. Een overmaat chloor zet joodmonochloride in een reversibele reactie om in joodtrichloride volgens:
Polymorfie
Van ICl zijn twee polymorfe vormen bekend. α-ICl vormt rood doorschijnende, zwarte naalden met een smeltpunt van 27,2 °C, β-ICl bestaat uit zwarte plaatvormige kristelen, roodbruin bij dioorvallend licht, met een smeltpunt van 13,9 °C.[1]
Toepassingen
In de organische synthese is joodmonochloride een zeer bruikbaar reagens.[1] Het wordt gebruikt als een bron van elektrofiel jood (I+) in de synthese van een aantal aromatische joodverbindingen. Joodmonochloride is ook in staat om binding tussen koolstof en silicium te verbreken.
Joodmonochloride addeert aan dubbele bindingen in alkanen, waarbij chloor-joodalkanen worden gevormd:
Als deze reactie in aanwezigheid van natriumazide wordt uitgevoerd, ontstaat het joodazide.
In tegenstelling tot de algemene reactie van interhalogenen, reageert joodmonochloride met water onder ontleding naar de elementen.[2]
Met droog (= watervrij) HCl-gas reageert ICl onder vorming van waterstofdichloorjodaat:[2]
- ↑ a b R.G. Brisbois, R.A. Wanke, K.A. Stubbs & R.V. Stick - Iodine Monochloride, Encyclopedia of Reagents for Organic Synthesis, 2004, John Wiley & Sons
- ↑ a b joodmonochloride. Gearchiveerd op 24 november 2022.