In de wereld van vandaag is José Joaquín Rojas een onderwerp van grote relevantie en interesse geworden. In de loop van de tijd heeft José Joaquín Rojas op verschillende gebieden aan belang gewonnen, van technologie tot politiek, inclusief cultuur en kunst. Zowel experts als het grote publiek hebben een groeiende belangstelling getoond om meer te leren over José Joaquín Rojas, de implicaties, uitdagingen en kansen ervan. In dit artikel zullen we José Joaquín Rojas diepgaand onderzoeken, waarbij we de verschillende facetten ervan en de impact ervan op de hedendaagse samenleving analyseren. Vanaf de oorsprong tot de toekomstige projectie zullen we ons verdiepen in een gedetailleerde analyse die ons in staat zal stellen het belang van José Joaquín Rojas vandaag de dag volledig te begrijpen.
José Joaquín Rojas | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Rojas in 2013
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | José Joaquín Rojas Gil | |||
Geboortedatum | 2 juni 1985 | |||
Geboorteplaats | Cieza, Spanje | |||
Lengte | 177 cm | |||
Sportieve informatie | ||||
Huidige ploeg | Gestopt | |||
Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
Specialisatie(s) | Sprinter, knecht | |||
Ploegen | ||||
2005 2006 2007–2010 2011–2023 |
→Liberty Seguros (stag.) Astana Caisse d'Epargne Movistar | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 14e (2011) | |||
Gent-Wevelgem | 7e (2008) | |||
Ronde van Vlaanderen | 18e (2011) | |||
Amstel Gold Race | 5e (2017) | |||
Overige functies | ||||
2024– | Ploegleider Movistar | |||
Officiële website | ||||
|
José Joaquín Rojas Gil (Cieza, 2 juni 1985) is een Spaans voormalig wielrenner. In het begin van zijn carrière stond hij vooral bekend als sprinter, later als goed klimmende sprinter. In de nadagen van zijn carrière was hij vooral een waardevolle knecht voor zijn teamgenoten Alejandro Valverde en Nairo Quintana. Na zijn actieve carrière werd hij ploegleider bij Movistar, de ploeg waar hij de laatste zeventien jaar al voor had gereden. Hij is de jongere broer van Mariano Rojas, die in 1996 overleed na een verkeersongeval tijdens een trainingsrit.
Als junior werd Rojas tweemaal nationaal kampioen op de weg.
In 2006 werd Rojas prof bij Liberty Seguros-Würth, nadat hij een jaar eerder al stage had gelopen bij die ploeg. In de Tirreno-Adriatico won hij dat jaar het bergklassement. Vier dagen later maakte hij zijn debuut in een Monument: in Milaan-San Remo finishte hij op plek 99. In 2007 maakte hij de overstap naar Caisse d'Epargne. Zijn debuut voor die ploeg maakte hij in februari op Mallorca, waar hij deelnam aan enkele manches van de Challenge Mallorca. In zowel de Trofeo Mallorca als de Trofeo Cala Millor-Cala Bona eindigde hij op de tweede plek. Zijn eerste overwinning voor de Spaanse ploeg behaalde hij in maart in de openingsrit van de Ronde van Murcia. De leiderstrui die hij daaraan overhield raakte hij in de derde etappe kwijt aan Baden Cooke. Na onder meer een negende plaats in Gent-Wevelgem maakte hij in mei zijn debuut in een Grote Ronde: hij mocht starten in de Ronde van Italië. In de tiende etappe gaf hij echter op.
Rojas maakte in 2009 zijn Tourdebuut. In de zesde etappe, met aankomst in Barcelona, sprintte hij naar de derde plek. In de Ronde van Frankrijk in 2011, waaraan hij als kersvers nationaal kampioen aan deelnam, droeg hij in totaal drie dagen het groen als leider in het puntenklassement. Uiteindelijk werd hij tweede in dat klassement, met een achterstand van 62 punten op Mark Cavendish. Rojas dankte deze klassering aan onder meer acht toptienplaatsen, waarvan driemaal de derde plek.
In 2015 werd bij een medische routinecontrole een hartafwijking, meer specifiek het syndroom van Wolff-Parkinson-White, geconstateerd. Op 18 november onderging Rojas hiervoor een ablatie.[1] Zijn rentree maakte Rojas in januari 2016 in de Tour Down Under, waar hij negende werd in de eerste etappe. In juni van dat jaar werd Rojas voor de tweede maal in zijn carrière nationaal wegkampioen.
Tijdens de Vuelta van 2016 verrichtte hij veel werk voor kopman Nairo Quintana. Hij was er echter niet meer bij toen de Colombiaan met de rode trui naar Madrid reed. Een dag voor het einde moest Rojas opgeven na een zware val. Hij schoof in een afdaling hard onder een vangrail door, maar raakte deze ook. Bij de val liep hij een open scheenbeenbreuk en een gebroken kuitbeen op.[2]
In 2023 beëindigde Rojas als 38-jarige zijn carrière als wielrenner. Hij bleef echter bij zijn ploeg, Movistar, waar hij als ploegleider aan de slag ging. Zijn debuut in de ploegleidersauto maakte hij in februari in de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten.