Joseph Raphael
In de wereld van vandaag is Joseph Raphael een onderwerp dat in verschillende gebieden en sectoren steeds meer in de belangstelling staat. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering is Joseph Raphael een convergentiepunt geworden voor discussie en analyse. De impact ervan strekt zich uit tot verschillende gebieden, van economie en politiek tot samenleving en cultuur. In dit artikel zullen we het onderwerp Joseph Raphael diepgaand onderzoeken, waarbij we de implicaties en repercussies ervan in verschillende contexten analyseren. Vanaf zijn ontstaan tot op heden is Joseph Raphael een bepalende factor gebleken bij de besluitvorming en bij het vormgeven van de wereld waarin we leven.
Joseph Morris Raphael (Jackson (Californië), 2 juni 1869 – San Francisco, 11 december 1950) was een Amerikaanse impressionistische schilder en graficus.[1]
Opleiding en leven
Joseph (Joe) Raphael ontving zijn opleiding van 1888 tot 1892 aan de California School of Design in San Francisco bij Arthur F. Matthews. In 1903 reisde hij naar Parijs, waar hij zich inschreef aan de École nationale supérieure des beaux-arts en de prestigieuze Académie Julian.
Na zijn opleiding woonde en werkte Raphael in het Nederlandse Laren. Op 29 mei 1911 huwde hij in de Noord-Brabantse gemeente Ginneken en Bavel met de Dordtse notarisdochter Johanna Jongkindt.[2] Zij kregen één zoon en drie dochters.[3] Het paar vestigde zich in het Belgische Ukkel. Daar schilderde hij in olieverf zijn omgeving en zijn familie. Vóór de Eerste Wereldoorlog begon hij zich, geïnspireerd door Japanse voorbeelden, toe te leggen op houtsneden. In 1929 verhuisde het gezin naar Oegstgeest in Nederland, waar het eerst op de Prins Hendriklaan woonde en vanaf 1935 op de Dorpsstraat 14.[4] Raphael was in deze tijd lid van de Kunstkring Leiden.
Joe Raphael was van joodse komaf.[5] In 1939 verliet hij, vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, zijn gezin en keerde hij met een groot aantal van zijn werken terug naar San Francisco. Tot aan zijn dood in 1950 heeft hij daar gewerkt in zijn studio aan de Sutter Street 345. In 1943 werd zijn huwelijk met Johanna Jongkindt ontbonden.[6] Deze echtscheiding was noodzakelijk om het gezin tegen de Duitse bezetter te beschermen; Amerika was vanaf 1941 in oorlog met Duitsland.
Bekende werken
- Town crier
- Kriekeput te Ukkel
- Illustraties gedenkboek Hortus botanicus Leiden samen met Jo Spier
Musea
- M.H. de Young Memorial Museum, San Francisco, Californië
- San Francisco Museum of Modern Art, San Francisco, Californië
- Krannert Art Museum, University of Illinois
- Fleischer Museum, Scottsdale, Arizona
Eervolle vermeldingen
- Eervolle vermelding, Parijse salon, 1906;
- Zilveren medaille, Panama-Pacific International Exposition, San Francisco 1915;
- Gouden medaille, Panama-California Exposition, San Diego 1915;
Trivia
- In 1999 schreef James Wilding een strijkkwartet naar een schilderij van Joseph Raphaël: Paper Mill.
- Joseph Raphael en Johanna Jongkindt zijn de personages "Joe" en "Jo" in de roman Het grote zwijgen van Erik Menkveld (hun achternamen worden niet genoemd). De roman speelt zich af in de periode 1910-1921 en gaat over de vriendschap van de componisten Alphons Diepenbrock en Matthijs Vermeulen. Uitgave: Van Oorschot, Amsterdam 2011, ISBN 9789028242302.
Zie ook
Bronnen
- Plein Air Painters of the North, door Ruth Lily Westphal, 1996;
- Artists in California, 1786-1940, door Edan Milton Hughes, 1989;
- Verzamelde brieven en documenten van Alphons Diepenbrock, uitgave door Eduard Reeser
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Joseph Raphael op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Noten
- ↑ In zijn huwelijksakte heet hij Joseph Raphaël (met puntjes op de e). De gangbare schrijfwijze van zijn achternaam is echter zonder trema.
- ↑ Stadsarchief Breda (Ginneken en Bavel, huwelijken 1911, akte 18). De pianiste Johanna Gerarda Hendrika (Johanna, Jo) Jongkindt (Dordrecht, 23 mei 1882 – Oegstgeest, 2 december 1945) was eerder de vriendin en de muze van de componist Alphons Diepenbrock geweest. Zij had in februari 1904 bij Diepenbrock privéles in de klassieke talen genomen en de twee hadden daarna al gauw een bijzondere genegenheid voor elkaar gekregen. In 1910 liep hun vriendschap uit op een relatie, die begin 1911 door Johanna werd beëindigd toen de getrouwde Diepenbrock weigerde om te scheiden. Zie o.a. B. Luger, "Diepenbrock vervolgd", Literatuur, jrg. 10, 1993, blz. 125. Online: DBNL. Gearchiveerd op 7 februari 2023.
- ↑ Hun vijfde kind was Johanna's dochtertje Cathrientje, dat door Raphael geadopteerd werd. Cathrienjte was het kind van een Engelse student met wie Johanna een relatie had gehad toen zij in 1906-1907 in Parijs studeerde aan de Schola Cantorum van Vincent d'Indy. Zij werd op 17 december 1907 geboren in Rome. Zie Leo Samama, Alphons Diepenbrock: Componist van het vocale, Amsterdam University Press, Amsterdam 2012, blz. 114-116.
- ↑ Zie het Verenigingsblad[dode link] jrg. 18, nr. 1 (april 2006, blz. 14-15) van de Vereniging Oud Oegstgeest en de informatie bij de pentekening van Raphael onder aan de pagina Dorpsstraat op de website The Ho(o)gerdijk Family.
- ↑ Zijn joodse vader Nathaniel Raphael was een Poolse kleermaker die naar de Verenigde Staten was geëmigreerd
- ↑ Bij vonnis van de arrondissementsrechtbank in Den Haag van 26 januari 1943 (ingeschreven Breda / BS Nieuw-Ginneken 29 juni 1943). Zie de notitie in de kantlijn van de huwelijksakte.
