Jutta van Saksen
In de wereld van vandaag is Jutta van Saksen een onderwerp geworden dat van groot belang en interessant is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu op professioneel, academisch of persoonlijk vlak is, Jutta van Saksen wekt de belangstelling van individuen van alle leeftijden en beroepen. De impact en relevantie ervan strekken zich uit door de geschiedenis heen en bestrijken een verscheidenheid aan aspecten die de hedendaagse samenleving beïnvloeden. In dit artikel zullen we de vele facetten van Jutta van Saksen in detail onderzoeken, van de oorsprong en evolutie tot de implicaties ervan in verschillende contexten. Door middel van een diepgaande en uitputtende analyse is het de bedoeling om licht te werpen op de complexiteiten en dimensies van Jutta van Saksen, om zo een alomvattend perspectief te bieden dat uitnodigt tot reflectie en begrip.
| Jutta van Saksen | ||
|---|---|---|
| 1223-1267 | ||
| ||
| Koningin-gemaal van Denemarken | ||
| Periode | 1241-1250 | |
| Voorganger | Berengaria van Portugal | |
| Opvolger | Mechtildis van Holstein | |
| Vader | Albrecht I van Saksen | |
| Moeder | Agnes van Oostenrijk | |
Jutta van Saksen (circa 1223 - 2 februari 1267) was van 1241 tot 1250 koningin-gemalin van Denemarken. Ze stamde uit het huis Ascaniërs.
Levensloop
Ze was de dochter van hertog Albrecht I van Saksen en diens eerste gemalin Agnes van Oostenrijk, dochter van hertog Leopold VI van Oostenrijk.
Jutta werd door haar vader uitgehuwelijkt aan de latere koning Erik IV van Denemarken en in 1239 vond het huwelijk plaats. Op het moment van het huwelijk was Erik IV samen met zijn vader Waldemar II medekoning van Denemarken. Nadat Erik IV in 1241 na de dood van zijn vader als enige koning van Denemarken overbleef, werd Jutta koningin-gemalin.
Over haar periode als koningin van Denemarken is niet veel bekend. Ze was wel betrokken bij een conflict met de monniken in de abdij van Øm. Als straf nam Jutta de graanvoorraad van de monniken in beslag. Ook speelde ze een belangrijke rol in de regeling van de begrafenisdienst van haar echtgenoot en zij gaf de instructie dat hij in monnikenkledij zou begraven worden, wat zijn laatste wens was.
In 1250 werd koning Erik IV vermoord. Waarschijnlijk keerde Jutta na zijn begrafenis terug naar Saksen en liet ze haar dochters achter in Denemarken. Ze huwde een tweede maal met graaf Burchard VIII van Querfurt-Rosenburg, die vanaf 1273 burggraaf van Maagdenburg was. Over haar verdere leven is er haast niets bekend.
Nakomelingen
Jutta en Erik IV kregen volgende kinderen:
- Sofia (1241-1286), huwde met koning Waldemar I van Zweden.
- Knoet (1242)
- Ingeborg (1244-1287), huwde met koning Magnus VI van Noorwegen.
- Jutta (1246-1284), abdis in het Sint-Agnethaklooster van Roskilde.
- Christoffel (1247)
- Agnes (1249-1288/1295), abdis in het Sint-Agnethaklooster van Roskilde
Jutta en Burchard VIII kregen volgende kinderen:
- Sophia (overleden in 1325), huwde met hertog Erik Eriksson Langben van Langeland.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Jutta of Saxony op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.