Kees Bal
In het artikel van vandaag gaan we Kees Bal en de impact ervan op de hedendaagse samenleving in detail analyseren. Kees Bal is een onderwerp dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen en voor veel discussie en controverse heeft gezorgd. Door de geschiedenis heen is Kees Bal het onderwerp geweest van studie en discussie, waarbij het evolueerde en zich aanpaste aan veranderingen in de samenleving. In dit artikel zullen we de verschillende perspectieven en meningen onderzoeken die er over Kees Bal bestaan, evenals de invloed ervan op verschillende gebieden. Daarnaast zullen we de relatie ervan met de huidige gebeurtenissen en de projectie ervan in de toekomst onderzoeken.
| Kees Bal | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Bal in Valkenburg (2006)
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Cornelius Bal | |||
| Geboortedatum | 21 november 1951 | |||
| Geboorteplaats | Kwadendamme, Nederland | |||
| Sportieve informatie | ||||
| Discipline(s) | Wegwielrennen | |||
| Ploegen | ||||
| 1972–1975 1976 1977 1978 1979 |
Gan-Mercier Molteni Fiat France Bode Deuren Lano-Boule d'Or | |||
| Beste prestaties | ||||
| Ronde van Vlaanderen | 1e (1974) | |||
| Parijs-Roubaix | 19e (1978) | |||
| Amstel Gold Race | 6e (1975) | |||
| Ronde van Spanje | 1 etappezege | |||
| ||||
Cornelius (Kees) Bal (Kwadendamme, 21 november 1951) is een Nederlands voormalig wielrenner. De grootste overwinning op zijn palmares is de Ronde van Vlaanderen van 1974.[1]
Loopbaan
Kees Bal (in de media ook wel Cees Bal) was twee jaar ploegmaat van zowel Gerrie Knetemann, Joop Zoetemelk als Raymond Poulidor bij het Franse Gan-Mercier, en daarna nog twee jaar van Eddy Merckx bij Molteni en Fiat. Hij beleefde in 1974 een sterk jaar. In de Catalaanse Week won hij de eerste etappe en stond hij tot de laatste etappe eerste in het klassement. Het feit dat zijn ploeggenoot Zoetemelk er dankzij een ontsnapping in de laatste etappe met de eindwinst vandoor ging, maakte hem woedend. Getergd wist hij een week later de Ronde van Vlaanderen te winnen, zijn grootste zege in zijn loopbaan.[2]
Twee weken na de overwinning in Vlaanderen brak hij bij een valpartij in de Amstel Gold Race zijn enkel. Volgens Bal was het feit dat hij in de revalidatieperiode wel eens ging stappen de oorzaak dat hij daarna niet echt doorbrak. Hij leefde niet meer volledig voor de sport.[2] In 1977 werd hij 51e in de Ronde van Frankrijk en in 1979 won hij een etappe in de Ronde van Spanje. Datzelfde jaar beëindigde hij op 28-jarige leeftijd zijn wielerloopbaan, nadat hij van zijn ploeg Boule d'Or geen nieuw contract kreeg aangeboden.[3]
Belangrijkste overwinningen
- 1972
- 7e etappe Milk Race
- 1973
- 6e (deel B) en 7e etappe Dauphiné Libéré
- Eindklassement Étoile des Espoirs
- 2e etappe Ronde van Indre en Loire
- 1974
- 1e etappe Catalaanse Week
- Ronde van Vlaanderen
- Eindklassement Ronde van de Aude
- 1975
- Proloog Ronde van de Aude
- 1976
- GP Dr. Eugeen Roggeman – Stekene
- 1978
Nederlands Kampioenschap 50 km- Nederlands Kampioenschap achter de derny
- 1979
- 18e etappe deel B Ronde van Spanje
Resultaten in voornaamste wedstrijden
|
|
- (en) Profiel van Kees Bal op ProCyclingStats
- Profiel van Kees Bal op Cyclebase.nl
- (en) Profiel van Kees Bal op Firstcycling.com
- Profiel van Kees Bal op De wielersite
- ↑ Cees Bal: 22 jaar en koning van Vlaanderen. NOS (1 april 2017). Geraadpleegd op 29 maart 2024.
- ↑ a b 'Winst op woede': geprikkeld door Zoetemelk won Bal vijftig jaar terug de Ronde, NOS.nl, 29 maart 2024.
- ↑ Wielerprofs onder dak, De Telegraaf, 22 november 1979.
· 
· 