In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Klooster van Osios Loukas in detail verkennen. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag zullen we ons verdiepen in elk relevant aspect van Klooster van Osios Loukas. We zullen de impact ervan op verschillende gebieden ontdekken, evenals de implicaties die het heeft op de hedendaagse samenleving. We zullen leren over de verschillende meningen en benaderingen over Klooster van Osios Loukas, en we zullen de evolutie ervan in de loop van de tijd analyseren. Zonder twijfel is Klooster van Osios Loukas een spannend onderwerp dat al onze aandacht en reflectie verdient, dus nodigen we je uit om je te verdiepen in dit artikel en alles achter Klooster van Osios Loukas te ontdekken.
Klooster van Osios | ||
---|---|---|
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Kloosters van Daphni, Osios Loukas en Nea Moni (Chios) | ||
Klooster van Osios
| ||
Land | ![]() | |
UNESCO-regio | Europa en Noord-Amerika | |
Criteria | i, iv | |
Inschrijvingsverloop | ||
UNESCO-volgnr. | 537 | |
Inschrijving | 1 990 (Onbekende) | |
Interieur van de kloosterkerk
| ||
UNESCO-werelderfgoedlijst |
Het Klooster van Osios (of Hosios) Loukas (Grieks: Ὅσιος Λουκᾶς) wordt vaak, in architectonisch opzicht, gezien als een van de mooiste Byzantijnse bouwwerken van Griekenland. Het klooster bevindt zich in de deelgemeente (dimotiki enotita) Distomo van de fusiegemeente Distomo-Arachova-Antikyra in de Griekse bestuurlijke regio (periferia) Centraal-Griekenland, een tiental km zuidoostwaarts van de hoofdweg Livadiá - Ámfissa, op de westelijke helling van de berg Helicon (Elikónas), met een goed uitzicht over een groene vallei (waar volgens de legende Oedipus per ongeluk zijn vader Laios doodde).
"De Gelukzalige" Loukas (Grieks Osios Loukás) aan wie het klooster is toegewijd, werd in 896 geboren in Kastrí, het huidige Delphi. Na een avontuurlijk leven belandde hij uiteindelijk rond 940 in de buurt van het tegenwoordige dorp Stiri (van daar zijn bijnaam Stiriotis), waar hij tot bezinning kwam, een ascetisch kluizenaarsleven ging leiden zich een reputatie van wonderbare genezer verwierf. Hij ontdekte er een (nog steeds actieve) bron, waarvan het water geneeskrachtige werking zou bezitten. Geleidelijk sloot zich een schare vrome jongelieden uit de streek bij hem aan, die de idealen van het Byzantijnse monnikenleven wilden realiseren. Zij bouwden samen een eerste, nu verdwenen kapel, toegewijd aan de Heilige Barbara.
Door zijn voorspelling dat keizer Romanus het eiland Kreta op de Saracenen zou heroveren, trok hij de aandacht van het keizerlijke hof. Het was niet de toenmalige keizer, maar Romanus II die Kreta heroverde. Toen hij in 953 stierf, waren de eerste kloostercellen al gebouwd, evenals de eerste kleine kapel, waar zijn volgelingen hem begroeven. Keizer Romanus Lecapenus was de eerste die boven de eenvoudige begraafplaats van de Gelukzalige Loukas een prachtige kloosterkerk begon te bouwen. Later kon keizer Basilius de Bulgarendoder dit werk voltooien, overeenkomstig de wens van zijn moeder, keizerin Theophano. Kunstenaars uit Constantinopel kregen opdracht het fraaie bouwwerk van ornamentele mozaïeken en fresco's te voorzien.
Het klooster dankte zijn rijkdom aan de relieken van Osios Loukas. Men geloofde dat je zou kunnen genezen door naast zijn overblijfselen te slapen en men wilde daarvoor flink betalen.
Het kloostercomplex bevat de volgende gebouwen: