Latin jazz

In de wereld van vandaag is Latin jazz een onderwerp dat op verschillende gebieden aan relevantie heeft gewonnen. Zowel in het persoonlijke als professionele leven heeft Latin jazz een groeiende belangstelling gewekt vanwege de impact ervan op de samenleving. Of het nu lokaal of mondiaal is, Latin jazz heeft een aanzienlijke invloed gehad op de manier waarop we met verschillende uitdagingen en kansen omgaan. In dit artikel zullen we Latin jazz en zijn rol vandaag de dag grondig onderzoeken, de impact ervan in verschillende contexten analyseren en mogelijke oplossingen of benaderingen voorstellen om deze effectief aan te pakken.

Latin jazz is een muziekstijl die Latijns-Amerikaanse ritmes combineert met jazz uit de Verenigde Staten. De term werd in de jaren 1960 bedacht door trompettist Jerry Gonzalez, aanzienlijk later dan de geboorte van deze muziek.[1]

De twee belangrijkste categorieën zijn de Braziliaanse latin jazz en de Afro-Cubaanse latin jazz.

Afro-Cubaanse jazz

Op 30 mei 1943 introduceerde Mario Bauza de Afro-Cubaanse jazz in de New Yorkse Park Palace Ballroom. De avond voordien in de club La Conga speelde Luis Varona de intro van El Botellero, bijgestaan door bassist Julio Andino.

Cubop

In de late jaren 1940 gingen muzikanten als Dizzy Gillespie, Stan Kenton, Charlie Parker en Cab Calloway jazz spelen in latinogroepen, en anderen zoals Machito namen Afro-Cubaanse ritmes op in hun muziek waardoor de Cubop, Cubaanse bebop ontstond, later bekend als latin jazz.

Descargas

In de jaren 1950 werd de descarga (letterlijk: ontladen) geboren, in de jazz bekend als jamsessie. Bebo Valdés en daarna Chucho Valdes, Peruchín, Tata Guines en Israël "Cachao" López maakten er verschillende opnames van voor de platenlabels Decca, Panart en Gema.

Standards

Enkele populaire jazzstandards in deze stijl zijn: Perdido, Caravan en Manteca door Dizzy Gillespie, Con alma, St. Thomas, Little Suede Shoes, Tico Tico, Afro-Blue.