Lenothrix canus
In het artikel van vandaag gaan we in op het onderwerp Lenothrix canus, een onderwerp dat de afgelopen tijd tot interesse en discussie heeft geleid. Lenothrix canus is een probleem dat een breed spectrum van de samenleving raakt, van persoonlijke aspecten tot politieke, economische en culturele kwesties. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven verkennen en licht werpen op verschillende aspecten die verband houden met Lenothrix canus, met als doel een volledige en objectieve visie te bieden op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
| Lenothrix canus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2017) | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Lenothrix canus Miller, 1903 | |||||||||||||||
Lenothrix canus op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Lenothrix canus is een zoogdier uit de onderfamilie van de muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae) dat voorkomt op het eiland Tuangku (ten noordwesten van Sumatra), in Sarawak en op het schiereiland Malakka. Mogelijk zijn zijn nauwste verwanten Pithecheir en Pithecheirops. Het is de enige soort uit het geslacht Lenothrix. Behalve zijn specialisaties voor het leven in bomen is Lenothrix een van de meest primitieve geslachten van de muizen en ratten van de Oude Wereld, een identiteit die lang verborgen is toen L. canus als een soort van Rattus werd gezien. Kadarsanomys sodyi is oorspronkelijk ook als een ondersoort van L. canus beschreven.
Kenmerken
Lenothrix canus is een in bomen levende rat met kleine oren. De wollige rugvacht is grijs tot grijsbruin; de onderkant van het lichaam is crèmekleurig, wit of lichtbruin. De zeer lange staart is in het twee derde deel dat het dichtste bij het lichaam zit bruin; de rest is wit. De achtervoeten zijn kort en breed. Vrouwtjes hebben 1+2+2=10 mammae.
Ondersoorten
Deze soort heeft twee ondersoorten:
- Lenothrix canus canus (Tuangku)
- Lenothrix canus malaisia (Maleisië)
- Musser, G.G. 1981. Results of the Archbold Expeditions. No. 105. Notes on systematics of Indo-Malayan murid rodents, and descriptions of new genera and species from Ceylon, Sulawesi, and the Philippines. Bulletin of the American Museum of Natural History 168:225-334.
- Musser, G.G. & Carleton, M.D. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: a taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2 vols., 2142 pp. ISBN 978-0-8018-8221-0
· 
· 