Leonid Kravtsjoek

In de wereld van vandaag is Leonid Kravtsjoek een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving genereert. Sinds mensenheugenis is Leonid Kravtsjoek een bron van fascinatie en studie voor verschillende disciplines en sectoren. Of het nu vanwege de implicaties ervan in het dagelijks leven, de impact ervan op de technologische ontwikkeling of de invloed ervan op cultuur en kunst is, Leonid Kravtsjoek heeft een diepe stempel gedrukt op de geschiedenis van de mensheid. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Leonid Kravtsjoek, van de oorsprong tot de relevantie ervan in de wereld van vandaag, met als doel een brede en verrijkende visie op dit transcendentale onderwerp te bieden.

Leonid Kravtsjoek
Leonid Kravtsjoek in 1990
Leonid Kravtsjoek in 1990
Geboren 10 januari 1934
Żytyń Wielki, Polen
Overleden 10 mei 2022
Kiev, Oekraïne
Land Vlag van Oekraïne Oekraïne
Politieke partij CPSU (1958-1991)
Onafhankelijk (1991-1998)
SDPU(o) (1998-2009)
Partner Antonina Mychajlivna Misjoera
Beroep politicus
Religie Oekraïens-orthodox
Handtekening Handtekening
Website Officiële website
1e president van Oekraïne
Aangetreden 5 december 1991
Einde termijn 19 juli 1994
Voorganger
Opvolger Leonid Koetsjma
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Leonid Makarovytsj Kravtsjoek (Oekraïens: Леонід Макарович Кравчук) (Żytyń Wielki, woiwodschap Wolynië, 10 januari 1934Kiev, 10 mei 2022) was een Oekraïense politicus. Hij was de eerste president van Oekraïne van 1991 tot 1994.

Biografie

Kravtsjoek (links) met Stanislaw Sjoesjkevitsj en Boris Jeltsin bij de ondertekening van het Akkoord van Białowieża op 8 december 1991, waarmee het einde van de Sovjet-Unie werd bezegeld.

Leonid Kravtsjoek werd geboren in Żytyń Wielki, een dorp in de woiwodschap Wolhynië dat in die tijd nog deel was van Polen, maar na de Tweede Wereldoorlog deel werd van de Sovjet-Unie als Velykyj Zjytyn, oblast Rivne. Hij studeerde in Kiev, waar hij in 1958 een graad in de economie behaalde. Van 1958 tot 1960 werkte hij als docent politieke economie in Tsjernivtsi. Eveneens in 1958 werd hij lid van de Communistische Partij van Oekraïne, waarbinnen hij een snelle carrière maakte in de afdeling agitatie en propaganda (agitprop). In 1988 werd hij partijsecretaris belast met ideologie, in 1989 kandidaat-lid van het Oekraïense politbureau en in 1990 volledig lid. Op 3 juli 1990 werd hij ook voorzitter van de Verchovna Rada, de Oekraïense Opperste Sovjet. Aangezien de macht van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie tanende was, maakte dit hem praktisch gesproken tot leider van de republiek. In hetzelfde jaar trad hij uit de CPSU. Hoewel hij een typische apparatsjik was, verlegde hij zijn loyaliteit steeds meer naar het kamp van diegenen, die soevereiniteit of zelfs onafhankelijkheid voorstonden.

Na de mislukte coup in Moskou verklaarde Kravtsjoek Oekraïne op 24 augustus 1991 tot een onafhankelijke staat en speelde aldus een sleutelrol in het uiteenvallen van de Sovjet-Unie. Op 1 december van dat jaar werd hij de eerste, democratisch gekozen president van Oekraïne. In deze hoedanigheid werd hij medeoprichter van het Gemenebest van Onafhankelijke Staten met het Akkoord van Białowieża.[1] Feitelijk was Kravtsjoek degene, die ervoor zorgde dat het GOS geen tweede Sovjet-Unie werd, maar slechts een los samenwerkingsverband van daadwerkelijk onafhankelijke staten. Zo ging hij de geschiedenis in als "de man die de USSR begroef".[bron?]

In 1994 was Kravtsjoek opnieuw presidentskandidaat, maar werd verslagen door zijn vroegere premier, Leonid Koetsjma,[2] die een aanzienlijk nauwere samenwerking met Rusland voorstond.[3] Hij bleef echter politiek actief: in 1998 werd hij lid van de Verenigde Sociaaldemocratische Partij van Oekraïne (SDPU(o)), waarvan hij in 2002 leider werd. Daarna was Kravtsjoek namens die partij lid van de Verchovna Rada. Op 26 maart 2006 deed hij mee aan de parlementsverkiezingen, maar zijn partij slaagde er niet in om de kiesdrempel te halen. Overigens werd Kravtsjoek zwaar bekritiseerd voor het feit dat hij zo lang actief bleef voor deze partij, die zichzelf weliswaar sociaaldemocratisch noemde, maar vooral werd geassocieerd met de oligarchen en de georganiseerde misdaad. In 2009 trad hij alsnog uit deze partij. Tijdens de presidentsverkiezingen van 2010 steunde hij de kandidatuur van Joelia Tymosjenko, waar hij in 2004 nog Viktor Janoekovytsj had gesteund.

Op 10 mei 2022 overleed Kravtsjoek op 88-jarige leeftijd na een lang ziekbed,[4] exact een week na de vroegere Wit-Russische president Stanislaw Sjoesjkevitsj, een van de andere hoofdrolspelers bij het Akkoord van Białowieża.

Zie de categorie Leonid Kravchuk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.