Lignine
In de wereld van vandaag is Lignine een onderwerp dat grote relevantie en belangstelling heeft gekregen in de samenleving. Of het nu vanwege de implicaties ervan in het dagelijks leven, de impact op de werkplek of de invloed ervan op de technologische ontwikkeling is, Lignine heeft de aandacht van verschillende sectoren getrokken en tot talloze debatten en discussies geleid. In de loop van de tijd is Lignine een fundamenteel element geworden dat niet alleen nieuwsgierigheid opwekt, maar ook uitdagingen en kansen voor de toekomst met zich meebrengt. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Lignine verkennen, waarbij we het belang ervan analyseren, de evolutie ervan en het potentieel ervan om verschillende gebieden van de samenleving te transformeren.
| Lignine | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Typische structuur van lignine
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molmassa | 5.000 - 10.000 g/mol | |||
| CAS-nummer | 9005-53-2 | |||
| EG-nummer | 232-682-2 | |||
| Wikidata | Q184817 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | Vaste stof | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Lignine of houtstof is een natuurlijke organische verbinding, meer specifiek een biopolymeer, die voorkomt in de celwand van verschillende soorten plantaardige cellen, zoals in cellen van het hout (xyleemweefsel) en het sclerenchym. Lignine wordt door polycondensatie gevormd uit de stoffen p-coumarylalcohol, coniferylalcohol en sinapylalcohol. Ligninepolymeren zijn gecrosslinkte structuren met een molecuulmassa van 5.000 tot 10.000 u.
Lignine is, na cellulose, het meest voorkomende organisch materiaal op aarde.[1] De sterkte van hout is een resultaat van het natuurlijke "composietmateriaal" dat gevormd wordt door de interactie tussen cellulose en het lignine eromheen. Ongeveer 25 tot 33 procent van de massa van gedroogd hout bestaat uit lignine. Voordat er papier van gemaakt wordt, wordt papierpulp ontdaan van de lignine-component. De vrijgekomen lignine kan worden gebruikt als bindmiddel, bijvoorbeeld voor karton, als een lijm voor linoleum, als grondstof voor chemicaliën (zoals DMSO en vanilline) of als brandstof. In recenter onderzoek wordt het gebruikt als basis voor stoffen als fenol en propyleen en enkele basisstoffen voor de kunststofproductie.[2][3]
Bij het plantenanatomisch onderzoek wordt een floroglucine-HCl-oplossing gebruikt om houtstof in microscopische preparaten met een kleurreactie (donkerrood) aan te tonen.[4] Ook wordt een oplossing van toloniumchloride gebruikt voor het testen op lignine. Als er lignine aanwezig is, kleurt het object blauwgroen. Lignine bindt aan cellulose-fibrillen en zorgt zo voor versterking en versteviging van de celwanden van planten.
- ↑ Van Zundert, M. (2007) Katoen. Chemische feitelijkheden.
- ↑ Knack - 25 maart 2020, pagina 96, Bert Sels in Science tonen aan dat via bioraffinage bouwstoffen voor de productie van plastics rendabel kan zijn binnen enkele jaren.
- ↑ Science - A sustainable wood biorefinery for low–carbon footprint chemicals production, Bert Sels
- ↑ Nultsch W. & A. Grahle Mikroskopisch-Botanisches Praktikum für Anfänger. Georg Thieme Verlag. Stuttgart