In de wereld van vandaag is Lionel Jeffries een onderwerp dat steeds relevanter is geworden en brede belangstelling heeft gewekt in verschillende gebieden van de samenleving. Of het nu komt door de impact ervan op het dagelijks leven, de invloed ervan op de populaire cultuur of het belang ervan in de academische wereld, Lionel Jeffries heeft de aandacht getrokken van experts, enthousiastelingen en zelfs van degenen die dit fenomeen nog maar net beginnen te verkennen. Terwijl Lionel Jeffries blijft transformeren en evolueren, is het absoluut noodzakelijk om de complexiteit, implicaties en vertakkingen ervan in verschillende contexten te begrijpen. In dit artikel wordt dieper ingegaan op Lionel Jeffries, waarbij de oorsprong, de huidige invloed en mogelijke toekomstige ontwikkelingen worden onderzocht.
Lionel Jeffries | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Lionel Charles Jeffries | |||
Geboren | 10 juni 1926 | |||
Overleden | 19 februari 2010 | |||
Geboorteland | ![]() | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(nl) Moviemeter-profiel | ||||
(mul) TMDB-profiel | ||||
|
Lionel Charles Jeffries (Forest Hill, 10 juni 1926 – Poole, 19 februari 2010) was een Engels acteur, scenarioschrijver en regisseur.
Na gediend te hebben in de Tweede Wereldoorlog volgde Jeffries een opleiding aan de prestigieuze toneelschool RADA. Hij maakte in 1949 zijn toneeldebuut in het voormalige Westminster Theatre in Londen en vertolkte rollen in verscheidene Britse televisieproducties van het eerste uur. Jeffries bouwde een succesvolle carrière op in de Britse speelfilmbranche. Omdat hij vroeg kaal was, speelde hij dikwijls personages die ouder waren dan hijzelf. Zo speelde hij de vader van Caractacus Potts (vertolkt door Dick Van Dyke) in de film Chitty Chitty Bang Bang (1968) hoewel hij zes maanden jonger was dan Van Dyke. Jeffries' acteercarrière bereikte een hoogtepunt in de jaren 60, toen hij de hoofdrol kreeg in films zoals Two-Way Stretch (1960), The Trials of Oscar Wilde (1960), First Men in the Moon (1964) en Camelot (1967).
In de jaren 70 legde Jeffries zich toe op het schrijven en regisseren van familiefilms, waaronder The Railway Children uit 1970 (een beroemde filmadaptatie van E Nesbits gelijknamige roman) en The Amazing Mr. Blunden (1972), gebaseerd op Antonia Barbers roman The Ghosts. Jeffries had een afkeer van televisie, een medium dat hij vele jaren meed. Pas in de jaren 80 verscheen hij op het scherm, onder meer in de politieserie Inspector Morse.