Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg

In de wereld van vandaag is Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg een onderwerp geworden dat steeds belangrijker wordt voor mensen van alle leeftijden en lagen van de bevolking. Of het nu gaat om de impact ervan op de samenleving, technologie, gezondheid of cultuur, Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg heeft gepassioneerde debatten en diepgaande analyses opgeleverd. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Louise van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg onderzoeken, waarbij we de evolutie ervan in de loop van de tijd onderzoeken, de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven en de toekomstperspectieven die het met zich meebrengt. Via een multidisciplinaire aanpak zullen we vandaag proberen licht te werpen op dit fascinerende en relevante onderwerp.

Louise Caroline Juliana van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg (Kiel, 6 januari 1858 - Marburg, 2 juli 1936) was een Duitse prinses.

Zij was de dochter van Frederik II van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg en Adelheid van Schaumburg-Lippe.

Op 29 april 1891 trouwde ze met George Victor van Waldeck-Pyrmont (de vader van de Nederlandse koningin Emma) die sinds 1888 weduwnaar was van Helena van Nassau). Derhalve was Louise de stiefmoeder van de 7 maanden jongere Emma, stiefgrootmoeder van koningin Wilhelmina en vanaf 1909 zelfs de stief-overgrootmoeder van Juliana. Ze overleed anderhalf jaar vóór de geboorte van haar stief-achterachterkleinkind Beatrix. Daar komt bij dat ze 41 jaar jonger was dan haar stief-schoonzoon Willem III, die reeds overleden was toen zij met de vader van koningin Emma huwde. Louise overleefde meerdere kinderen van haar echtgenoot, die in feite haar leeftijdsgenoten waren.

Het paar kreeg één zoon, Walraad Frederik (1892-1914)