Magnesiumoxide

In dit artikel duiken we in de opwindende wereld van Magnesiumoxide, waarbij we de vele facetten, impact en belang ervan op verschillende gebieden onderzoeken. Vanaf het ontstaan ​​tot de evolutie door de jaren heen heeft Magnesiumoxide de aandacht en interesse getrokken van verschillende mensen, experts en enthousiastelingen. Door middel van een gedetailleerde en verrijkende analyse zullen we ontdekken hoe Magnesiumoxide de samenleving, cultuur en economie heeft beïnvloed, en een uniek en inzichtelijk perspectief bieden op de relevantie ervan vandaag de dag. Dompel jezelf onder in deze fascinerende reis die ons zal leiden tot een beter inzicht in de impact van Magnesiumoxide en zijn rol in de hedendaagse wereld.

Magnesiumoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Magnesiumoxide in poedervorm
Magnesiumoxide in poedervorm
Algemeen
Molecuul­formule MgO
Molmassa 40,31 g/mol
CAS-nummer 1309-48-4
EG-nummer 215-171-9
Wikidata Q214769
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand vast
Kleur wit
Dichtheid 3,65 g/cm³
Smeltpunt 3073 °C
Kookpunt 3873 °C
Thermodynamische eigenschappen
ΔfGos −569,43 kJ/mol
ΔfHos −601,7 kJ/mol
Sos 26,94 J/mol·K
Cop,m 37,15 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Magnesiumoxide komt voor als het mineraal magnesiet en periklaas. De chemische brutoformule is MgO.

Magnesiumoxide is een wit poeder, dat onoplosbaar is in water. Als kristal is het kleurloos.

Synthese

Magnesiumoxide ontstaat bij het verbranden van magnesium:

Het kan gewonnen worden uit zeewater door het verhitten van een magnesiumverbinding, zoals magnesiumhydroxide of magnesiumcarbonaat.

Toepassingen

Magnesiumoxide wordt ingezet als vulstof in papier. Ook wordt het ingezet bij de productie van celstof, als kunstmest, als additief voor diervoeding, voor waterzuivering, als uitgangsstof voor chemische reacties, bij de zuivering van suiker, in rubber en kunststof, en bij de productie van glas. Het kan tevens ingezet worden als katalysator. Voor de bereiding van coatings vindt het toepassing als verdikkingsmiddel en dispergeermiddel.

Magnesiumoxide reageert vrij makkelijk met zuren en water en vormt daarbij zouten en magnesiumhydroxide. Dit proces vindt bij inname van magnesiumoxide via voeding in de maag plaats door het daar aanwezige zoutzuur. Opname van magnesiumoxide of magnesiumzouten via de huid is niet wetenschappelijk bewezen.[bron?]

Magnesiumoxide wordt in de geneeskunde onder meer gebruikt als laxeermiddel[1] en bij brandend maagzuur.

Zie de categorie Magnesium oxide van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.