Manfred von Ardenne
In de wereld van vandaag is Manfred von Ardenne een onderwerp dat in verschillende delen van de samenleving aan relevantie heeft gewonnen. Van politiek, economie, wetenschap en technologie tot populaire cultuur: Manfred von Ardenne heeft de aandacht getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. De impact ervan is aanzienlijk voelbaar in verschillende aspecten van het dagelijks leven, waardoor debatten, discussies en nieuwe perspectieven zijn ontstaan. In dit artikel zullen we verschillende facetten van Manfred von Ardenne verkennen, waarbij we de invloed, gevolgen en mogelijke implicaties voor de toekomst analyseren.
| Manfred Baron von Ardenne | ||
|---|---|---|
| ||
Manfred von Ardenne in de Volkskammer, het "parlement" van de DDR.
| ||
| Persoonlijke gegevens | ||
| Geboortedatum | 20 januari 1907 | |
| Geboorteplaats | Hamburg | |
| Overlijdensdatum | 26 mei 1997 | |
| Overlijdensplaats | Dresden | |
| Begraafplaats | Waldfriedhof Weißer Hirsch
| |
| Locatie begraafplaats | Begraafplaats op Find a Grave | |
| Locatie graf | Graf op Find a Grave | |
| Nationaliteit |  Duitsland
| |
| Academische achtergrond | ||
| Alma mater | Humboldtuniversiteit
| |
| Wetenschappelijk werk | ||
| Vakgebied | Natuurkunde | |
Prof. dr. Manfred Baron von Ardenne (Hamburg, 20 januari 1907 – Dresden, 26 mei 1997) was een Duits natuurkundige. Hij is de uitvinder van de rasterelektronenmicroscoop en bezat 600 patenten voor uitvindingen op het gebied van televisie, radio, elektronenmicroscopie, kernenergie, plasma-fysica en medische techniek (hyperthermie als middel tegen kanker).
De aristocraat had een grote buitenplaats bij Berlijn waar hij in een laboratorium een nucleair onderzoek deed, gefinancierd door de Duitse PTT. Hij werkte in de Tweede Wereldoorlog mee aan "Hitlers bom", de mislukte poging van Duitsland om bruikbare kernreactoren en inzetbare atoomwapens te bouwen.
In mei 1945 vervoerden de Sovjets Von Ardenne met enkele van zijn medewerkers, en apparatuur uit zijn laboratorium naar Soechoemi aan de Zwarte Zee. Gustav Hertz en Max Steenbeck werkten eveneens in Soechoemi. De Duitse wetenschappers kregen de opdracht om te werken aan de scheiding van uraniumisotopen, die nodig is voor de vervaardiging van een atoombom. Na enige tijd een niet onbelangrijke rol in de Russische ontwikkeling van kernwapens te hebben gespeeld[1] ging von Ardenne in de Duitse Democratische Republiek wonen.[2] Hij behield zijn adellijke titel.
Hij was drager van de prestigieuze Stalinprijs.
Manfred von Ardenne heeft een belangrijke rol gespeeld in de wetenschap en de industrie van de DDR. De geleerde werd nooit lid van de regerende SED[3] maar hij was jarenlang lid van het machteloze parlement. In 1989 deed hij nog een voorstel om de staat economisch te hervormen.
Externe links
- Biografie (DHM – Deutsches historisches Museum)
- Hyperthermie als behandeling tegen kanker (web-archive)
- Ardenne-therapie en andere kankerbehandelingen met zuurstof (web-archive)
- Mislukking van een innovatieve aanzet: Manfred von Ardenne en de Krebs-Mehrschritt-Therapie
- Lemma in de Sächsischen Biografie
- De historicus Rainer Karlsch over von Ardenne
- ↑ Hij vond o.a. een elektromagnetische isotopenscheider uit
- ↑ Bernstein, Jeremy (2007) Where those reactors and centrifuges came from. The New York Times, 10 maart
- ↑ (de) Biografie Manfred von Ardenne in Who's Who
