In het artikel van vandaag gaan we ons verdiepen in de spannende wereld van Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.). Of u nu op zoek bent naar informatie over hoe Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.) uw dagelijks leven kan beïnvloeden, of geïnteresseerd bent in het ontdekken van enkele leuke feiten over Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.), dit artikel is voor u. In de volgende paar regels zullen we de verschillende aspecten van Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.) onderzoeken, van de oorsprong en evolutie ervan tot de impact ervan op de huidige samenleving. Ongeacht uw kennisniveau over Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.), we zijn er zeker van dat u in dit artikel nieuwe en interessante informatie zult vinden. Dus bereid je voor om jezelf onder te dompelen in het fascinerende universum van Manius Acilius Glabrio (consul in 191 v.Chr.) en ontdek alles wat er over te weten valt.
Manius Acilius Glabrio was een Romeins staatsman en militair uit de 2e eeuw v.Chr. Hij was de vader van Manius Acilius Faustinus.
Acilius wordt in 196 v.Chr voor het eerst vermeld toen hij het ambt van praetor bekleedde. Tijdens zijn termijn sloeg hij een slavenopstand in Etrurië neer.[1]
In 191 werd hij gekozen als consul. Hij vocht in de oorlog tegen Antiochus de Grote, die hij versloeg in de Slag bij Thermopylae. Antiochus werd daardoor gedwongen Griekenland te verlaten. Daarna vocht Acilius tegen legers van de Aetolische Bond. Hij veroverde de stad Heraclea Trachinia en belegerde Naupactus. Terug in Rome bouwde hij de De Tempel van Pietas.
In 189 was hij kandidaat voor de belangrijke functie van censor. Hij werd echter tegenwerkt door een groep patriciërs en de tribunene, die hem er van beschuldigden een deel van de oorlogsbuit van zijn Griekse oorlog in zijn huis verstopt te hebben. Nadat zijn eigen legatus tegen hem getuigde trok hij zich terug uit de verkiezing.
Manius Acilius was waarschijnlijk verantwoordelijk voor de Lex Aciliauit 191 v.Chr. Deze wet regelde dat de pontifex maximus voortaan de macht had extra dagen aan de Romeinse kalender toe te voegen, zodat deze weer in lijn met de maankalender kon worden gebracht.