Dit artikel gaat in op het onderwerp Maurice Roelants, dat op verschillende gebieden grote belangstelling en discussie heeft gegenereerd. Maurice Roelants is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van specialisten, academici en het grote publiek vanwege de relevantie en impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Door de geschiedenis heen is Maurice Roelants het onderwerp geweest van studie, analyse en discussie, wat aanleiding heeft gegeven tot een grote diversiteit aan gezichtspunten en perspectieven. In die zin is het doel van dit artikel om een alomvattend en actueel beeld te geven van Maurice Roelants, om de lezer een diepgaand en grondig begrip van dit onderwerp te bieden.
Maurice Roelants | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Roelants (1939)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Mauritius Adolphus Roelants | |||
Geboren | 19 december 1895 | |||
Geboorteplaats | Gent | |||
Overleden | 25 april 1966 | |||
Overlijdensplaats | Sint-Martens-Lennik | |||
Geboorteland | ![]() | |||
Beroep | schrijver | |||
Dbnl-profiel | ||||
|
Mauritius Adolphus (Maurice) Roelants (Gent, 19 december 1895 - Sint-Martens-Lennik, 25 april 1966) was een Vlaams romanschrijver en dichter.
Met Menno ter Braak en E. du Perron was Roelants een van de oprichters van het gezaghebbende literaire tijdschrift Forum.
Tijdens zijn leven had hij verschillende betrekkingen, van onderwijzer, ambtenaar, journalist, tot conservator van het nationale museum het kasteel van Gaasbeek.[1]
Roelants was medeoprichter van meerdere tijdschriften, waaronder 't Fonteintje (met Richard Minne), Forum en het Nieuw Vlaams Tijdschrift. Daarnaast was hij een tijdlang redacteur van Elsevier's Weekblad. In 1915 verliet Roelants Gent om te Brussel zijn geluk te beproeven. Hij werd onderwijzer in Sint-Jans-Molenbeek, hierin weldra gevolgd door Herreman en Leroux.
Net als Gerard Walschap zette Roelants zich af tegen de naturalistische boerenroman, het genre dat door Stijn Streuvels boven het niveau van de streekroman werd uitgetild, en dat voor de Eerste Wereldoorlog het landschap van de Vlaamse literatuur domineerde. Hij keerde zich tegen de regionalistische setting van deze literatuur, en tegen het naturalisme überhaupt, dat hij als niet realistisch bestempelde.
Het oeuvre van Roelants wordt gekarakteriseerd door het spaarzame gebruik van romanpersonages en weinig intrige. In zijn verhalen draait het dikwijls om zielsstrijd en het oplossen ervan. Ondanks de speelsheid en de humor kan zijn stijl, waarin psychologie en moraal nauw verweven zijn, als neoklassiek en idealistisch worden aangemerkt.
Roelants kreeg verschillende literaire prijzen: de Staatsprijs voor Vlaams verhalend proza in 1930, de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Poëzie in 1950.
Soms schreef hij onder pseudoniem: Maurice Minne; M.A. Minne.