Max Kaminsky
Max Kaminsky is lange tijd een onderwerp van belangstelling en debat in de samenleving geweest. Sinds de oprichting ervan heeft het de nieuwsgierigheid en reflectie van verschillende mensen over de hele wereld gewekt. Door de jaren heen is Max Kaminsky geëvolueerd en heeft het verschillende betekenissen en benaderingen aangenomen, waardoor het een onderwerp is geworden dat een breed spectrum aan ideeën en meningen omvat. Van het academische veld tot het sociale veld is Max Kaminsky het onderwerp geweest van studie en onderzoek, wat een grote impact heeft gehad op de manier waarop we verschillende aspecten van het leven begrijpen en benaderen. In dit artikel zullen we enkele perspectieven en benaderingen onderzoeken die zich rond Max Kaminsky hebben ontwikkeld, evenals de relevantie ervan in de huidige samenleving.
| Max Kaminsky | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Max Kaminsky (1946)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | Brockton, 7 september 1908 | |||
| Geboorteplaats | Brockton
| |||
| Overleden | 7 september 1994 | |||
| Overlijdensplaats | New York
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | trompet | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Max Kaminsky (Brockton, 7 september 1908 - 6 september 1994)[1][2] was een Amerikaanse jazztrompettist van de dixieland jazz.
Biografie
Kaminsky begon zijn carrière na een privé-opleiding in 1924 in Boston. In 1928 speelde hij in Chicago bij George Wettling en Frank Teschemacher. Hij was ook kortstondig in de Original Dixieland Jass Band. Later verhuisde hij naar New York en werkte hij bij Red Nichols. In 1933 speelde hij bij The Chocolate Dandies van Eddie Condon en Benny Carter, vervolgens bij Mezz Mezzrow. Hij werkte bij Tommy Dorsey (1936, 1938), Artie Shaw en Bud Freeman (1939). Met de marineband, die tijdens de Tweede Wereldoorlog werd geleid door Artie Shaw, speelde hij in het zuidelijk Pacifische gebied. Aansluitend trad hij op met Condon in de Carnegie Hall en speelde hij met Sidney Bechet, George Brunis, Art Hodes, Joe Marsala, Willie 'The Lion' Smith en Jack Teagarden (b.v. Big T. and Mighty Max, Teldec 1979, een compilatie van Commodore Records-opnamen uit 1944).
Tijdens de jaren 1950 speelde hij meerdere jaren in de televisieband van Jackie Gleason, speelde hij vaak met Eddie Condon en was bovendien lid van Earl Hines All Stars, waarmee hij in 1957 ook in Europa toerde. In 1958/1959 was hij met Teagarden op tournee in Europa en Azië. In 1963 schreef hij met V.E. Hughes zijn autobiografie en had sinds 1964 weer een eigen band, waarmee hij meermaals tijdens de jaren 1980 optrad tijdens het Newport Jazz Festival en waarmee hij tijdens de jaren 1970 speelde in de club Jimmy Ryan’s.
Overlijden
Max Kaminsky overleed in september 1994, een dag voor zijn 86e verjaardag.
Literatuur
- Max Kaminsky, Hughes Jazz Band – my life in Jazz, Harper and Row, 1963
- ↑ (en) Max Kaminsky. Discogs. Gearchiveerd op 11 december 2021. Geraadpleegd op 11-12-2021.
- ↑ Jazz History Database. www.jazzhistorydatabase.com. Geraadpleegd op 11-12-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Max Kaminsky (Musiker) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.