In de wereld van vandaag is Mennonieten in Bolivia een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een grote verscheidenheid aan mensen. De impact en reikwijdte ervan zijn zo groot dat ze op geen enkel gebied onopgemerkt blijven. Van het academische veld, via de werkwereld tot de persoonlijke sfeer, wekt Mennonieten in Bolivia grote belangstelling en debat. Terwijl we ons verdiepen in dit onderwerp, zullen we ons realiseren hoe belangrijk het is in de huidige samenleving en hoe de invloed ervan in de loop van de tijd is gegroeid. Daarnaast zullen we de implicaties, uitdagingen en mogelijke oplossingen ervan onderzoeken, met als doel dit fenomeen en de gevolgen ervan in ons dagelijks leven grondig te begrijpen.
In Bolivia leeft een vrij grote groep traditionele mennonieten. De groep bestond in 1995 uit 28.567 personen. Volgens sommige bronnen is dit aantal gegroeid naar circa 60.000 in 2010, ( 100,000 in 2019 ) als gevolg van het hoge geboortecijfer. De landbouw is de belangrijkste inkomstenbron voor de mennonieten in Bolivia. Van alle mennonieten in Latijns-Amerikaanse landen als Mexico, Belize, Bolivia en Paraguay, worden de Boliviaanse getypeerd als de meest traditionele mennonieten. De Boliviaanse mennonieten zijn oorspronkelijk afkomstig uit Rusland (Russisch-Duitse baptisten).
De mennonitische gemeenschap staat bekend om haar strenge geloofsregels. De gezinnen zijn groot, trouwen buiten de eigen gemeenschap wordt niet geaccepteerd. Vrouwen dragen geen broeken en hebben lang haar. Alle mannen dragen hetzelfde: hoed, tuinbroek en een geruit hemd. De vrouwen dragen wijde rokken en witte hoeden. Vervoer gaat per paard en wagen. De taal van de mennonieten is het Plautdietsch. In 2011 zijn er 57 mennonietenkolonies in Bolivia. De grootste zijn Riva Palacios (5.488 inwoners), Swift Current (2.602 inwoners), Nueva Esperanza (2.455 inwoners), Valle Esperanza (2.214 inwoners) en Santa Rita (1.748 inwoners).