Metro van Fukuoka
In de wereld van vandaag is Metro van Fukuoka een onderwerp van grote belangstelling en discussie geworden. Of het nu vanwege de historische relevantie, de impact op de hedendaagse samenleving of de invloed ervan op de populaire cultuur is, Metro van Fukuoka is een fenomeen dat niet onopgemerkt blijft. In dit artikel zullen we dit onderwerp vanuit verschillende perspectieven diepgaand onderzoeken, waarbij we de evolutie ervan in de loop van de tijd, de betekenis ervan vandaag en de projectie ervan voor de toekomst analyseren. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Metro van Fukuoka door verschillende experts is benaderd en hoe dit verschillende gebieden van het dagelijks leven heeft beïnvloed. Deze analyse zal ons in staat stellen het belang en de relevantie van Metro van Fukuoka in de huidige samenleving beter te begrijpen.
| Metro van Fukuoka | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
Interieur van een metrotrein (2000-serie)
| ||||
| Basisgegevens | ||||
| Locatie | Fukuoka, Kyushu, Japan | |||
| Vervoerssysteem | Metro | |||
| Startdatum | 26 juli 1981 | |||
| Lengte trajecten | 29,8 km | |||
| Aantal lijnen | 3 | |||
| Aantal stations | 35 | |||
| Aantal passagiers | 340,000 per dag | |||
| Spoorwijdte | 1067 / 1435 mm | |||
| Operationele gegevens | ||||
| Frequentie | 7-15 x/uur (spits 20 x/u) | |||
| Metrokaart van Fukuoka | ||||
.png)
| ||||
| ||||
De metro van Fukuoka (jap.:福岡市地下鉄, Fukuoka-shiei chikatetsu) biedt openbaar vervoer aan in de Japanse stad Fukuoka. Na een bouwtijd van zes jaar opende in 1981 het eerste deel van de metro. In de jaren negentig werden Fukuoka's vliegveld en treinstation Hakata, het zuidelijke eindpunt van de Sanyo Shinkansen, per metro bereikbaar. Tegenwoordig telt het netwerk drie lijnen, waar 35 stations aan gelegen zijn.
Voorgeschiedenis
In de jaren zeventig werd het tramnet van Fukuoka meer en meer ingekrompen. Enerzijds veranderde suburbanisatie de vervoersvraag van forensen geografisch gezien, anderzijds nam de verkeersdrukte in de stad toe, zodat het tramvervoer slecht zijn doel diende. In 1973 werd besloten om ter vervanging hoogwaardig stedelijk spoor te bouwen, zonder gelijkvloerse kruisingen met wegverkeer. Twee jaar later werd begonnen met tunnels graven en stations bouwen.
Netwerk
| Kleur | Lijnnaam | Opening | Lengte | Spoorwijdte | Aantal stations | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Rood | Lijn 1 | (空港線 Kuko-lijn) | 1981 - 1993 | 13,1 km | 1067 mm | 13 |
| Blauw | Lijn 2 | (箱崎線 Hakozaki-lijn) | 1982 - 1986 | 4,7 km | 1067 mm | 7 |
| Groen | Lijn 3 | (七隈線 Nanakuma-lijn) | 2005 | 12,0 km | 1435 mm | 16 |
Op 26 juli 1981 werd het eerste deel van lijn 1 geopend, tussen de stations Muromi en Tenjin. Na enkele verlengingen bereikte de lijn in 1985 het treinstation Hakata. Acht jaar later werd de lijn uitgebreid tot aan het vliegveld, vandaar de bijnaam van lijn 1, vliegveldlijn. Een bijzonderheid is dat alle 13 stations een pictogram symbool meekregen ter onderscheiding (net als bij lijn 2 en 3). Er zijn drie generaties aan rollend materieel, de 1000-, 2000- en 3000-serie. In de galerij staan de verschillende generaties treinen afgebeeld.
| Stationsnamen van lijn 1 – afstanden in minuten | |
|---|---|
| Fukuokakuko (vliegveld) | 0 |
| Higashi-Hie | 3 |
| Hakata | 5 |
| Gion | 7 |
| Nakasu-Kawabata | 9 |
| Tenjin | 11 |
| Akasaka | 13 |
| Ohorikoen | 15 |
| Tojinmachi | 17 |
| Nishijin | 19 |
| Fujisaki | 21 |
| Muromi | 22 |
| Meinohama | 25 |
De tweede lijn opende op 20 april 1982 en bereikte in 1986 de huidige lengte. Tijdens het spitsuur rijden de treinen van lijn 2 door over het tracé van lijn 1, op andere tijden is de lijn aanzienlijk korter.
| Stationsnamen van lijn 2 – afstanden in minuten | |
|---|---|
| Kaizuka | 0 |
| Hakozaki-Kyudaimae | 2 |
| Hakozaki-Miyamae | 4 |
| Maidashi-Kyudaibyoinmae | 6 |
| Chiyo-Kenchoguchi | 7 |
| Gofukumachi | 9 |
| Nakasu-Kawabata | 10 |
De Nanakuma-lijn (lijn 3) werd 3 februari 2005 voor het publiek geopend. Net als de andere lijnen is dit een ondergrondse, een verschil is echter de spoorwijdte, 1435 mm in plaats van 1067 mm. De lijn kent in het noorden een overstap naar treinstation Tenjin-minami en station Tenjin van lijn 1. De afstand tot de andere metrostation bedraagt zo’n 500 meter.
| Stationsnamen van lijn 3 – afstanden in minuten | |
|---|---|
| Tenjin-minami | 0 |
| Watanabe-dori | 1 |
| Yakuin | 3 |
| Yakuin-odori | 4 |
| Sakurazaka | 6 |
| Ropponmatsu | 8 |
| Befu | 9 |
| Chayama | 11 |
| Kanayama | 13 |
| Nanakuma | 14 |
| Fukudai-mae | 16 |
| Umebayashi | 17 |
| Noke | 19 |
| Kamo | 21 |
| Jiromaru | 22 |
| Hashimoto | 24 |
Galerij
-
Metrotrein (1000-serie) -
Interieur van de 1000-serie -
Een metrotrein van de 2000-serie -
Station Tenjin - merk op dat halfhoge platform screen doors gebruikt worden. -
Het nieuwste materieel, de 3000-serie -
Interieur van de 3000-serie -
Opstelterrein nabij
station Hashimoto
(acht 3000-series)
Zie ook
Externe links
