Dit artikel gaat in op het onderwerp Microklien, dat de laatste tijd aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van de samenleving. Microklien is het onderwerp geweest van debat, analyse en discussie op verschillende gebieden, waardoor tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen en de interesse is gewekt van academici, specialisten en het grote publiek. In deze zin is het absoluut noodzakelijk om de implicaties en consequenties die Microklien met zich meebrengt volledig te onderzoeken, en om na te denken over mogelijke oplossingen en acties die de invloed ervan zouden kunnen verzachten. Via een multidisciplinaire aanpak zullen de verschillende aspecten die verband houden met Microklien worden uitgediept, wat een alomvattende en kritische visie oplevert die ons in staat stelt de reikwijdte en de huidige context ervan te begrijpen.
Het mineraal microklien is een kalium-aluminium-tectosilicaat met de chemische formule KAlSi3O8. Het behoort tot de veldspaten.
Het grijs tot grijsgele, groen tot blauwgroene, roze of gelige microklien heeft een glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak en een goede volgens . De gemiddelde dichtheid is 2,56 en de hardheid is 6 op de hardheidschaal van Mohs. Het kristalstelsel is triklien en de radioactiviteit van het mineraal is nauwelijks meetbaar. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute van microklien is 200,97. Wanneer men microklien onder de microscoop legt is deze zeer goed herkenbaar door tartan twinning (ruitjes patroon). Het is een tweeassig negatief mineraal met een 2V-hoek groter dan 65°. Helaas zijn deze kenmerken moeilijk te zien door de tartan twinning.
De naam van het mineraal microklien is afgeleid van de Oudgriekse woorden μικρός, mikros en κλίνειν, klinein ("klein" en "buigen").
Microklien is een veel voorkomende veldspaat in metamorfe, hydrothermale en granitische stollingsgesteenten. Het maakt deel uit van de kaliveldspaat-reeks (albiet-orthoklaas).