Mimi Scheiblauer
In dit artikel gaan we in op het onderwerp Mimi Scheiblauer, dat vandaag de dag grote belangstelling heeft gewekt. Mimi Scheiblauer is een onderwerp dat mensen van alle leeftijden en achtergronden raakt, omdat de relevantie ervan culturele en geografische barrières overstijgt. Het is belangrijk om het belang van Mimi Scheiblauer in onze huidige samenleving te begrijpen en hoe dit verschillende aspecten van ons leven kan beïnvloeden. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten en perspectieven met betrekking tot Mimi Scheiblauer verkennen, met als doel een volledige en objectieve analyse van dit zeer relevante onderwerp te bieden.
| Mimi Scheiblauer | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Marie-Elisabeth 'Mimi' Scheiblauer | |||
| Geboren | 7 mei 1891 Luzern | |||
| Overleden | 6 november 1968 Zürich | |||
| Nationaliteit(en) | Oostenrijkse Zwitserse | |||
| Religie | katholicisme | |||
| Beroep(en) | muziekpedagoge en uitgeefster | |||
| ||||
Marie-Elisabeth 'Mimi' Scheiblauer (Luzern, 7 mei 1891 - Zürich, 6 november 1968) was een Oostenrijks-Zwitserse muziekpedagoge en uitgeefster.
Biografie
Afkomst en opleiding
Mimi Scheiblauer was een dochter van Franz Scheiblauer, een Weense ingenieur, en Maria Hiltbrunner. In 1897 verhuisde het gezin van Luzern naar Bazel, waar in 1901 de Zwitserse nationaliteit verwierf. In Bazel genoot ze ook een opleiding tot pianiste. Van 1908 tot 1910 volgde ze les bij Émile Jaques-Dalcroze in Genève. Nadien volgde ze van 1910 tot 1911 een opleiding tot ritmedocente in Hellerau, nabij Dresden.
Carrière
Van 1912 Scheiblauer 1925 onderwees ze de methode van Dalcroze aan het conservatorium van Zürich. Vanaf 1926 gaf ze het seminatie ritmiek aan dit conservatorium, waarbij Herta Bamert een van haar studentes was.[1] Van 1930 tot 1944 was ze ook medewerkster van de Opera van Zürich. In 1942 richtte ze de uitgeverij Sämann op en tot 1968 was ze redactrice van het tijdschrift Lobpreisung der Musik - Blätter für Musikerziehung. Vanaf 1951 onderwees ze ook in haar tweede thuisland Oostenrijk.
Literatuur
- (de) Brunner-Danuser, F., Mimi Scheiblauer, 1984.
Externe links
- (de) Mimi Scheiblauer, Deutsche Tanzarchiv Köln.
Zie ook
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een vertaling van het lemma Mimi Scheiblauer in de Franse versie van het Historisch woordenboek van Zwitserland (overgenomen op 6 februari 2021), dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen is vrijgegeven.
- ↑ (fr) Herta Bamert in het Historisch woordenboek van Zwitserland.