Nikolaj Andrianov

In de wereld van vandaag is Nikolaj Andrianov een onderwerp dat grote belangstelling en debat in de samenleving oproept. Of het nu vanwege de historische relevantie, de impact op het dagelijks leven of de politieke en sociale implicaties is, Nikolaj Andrianov is een zeer actueel onderwerp geworden. In dit artikel zullen we de verschillende facetten en perspectieven met betrekking tot Nikolaj Andrianov verkennen, het belang ervan in verschillende contexten analyseren en mogelijke implicaties voor de toekomst onderzoeken. Op deze pagina's proberen we licht te werpen op Nikolaj Andrianov en een volledige en objectieve visie te bieden die uitnodigt tot reflectie en debat.

Nikolaj Andrianov in 1974

Nikolaj Jefimojevitsj Andrianov (Russisch: Николай Ефимович Андрианов) (Vladimir, 14 oktober 1952 – aldaar, 21 maart 2011) was een Russisch gymnast. Met vijftien medailles was hij tot de Olympische Zomerspelen 2008 qua aantal plakken de meest succesvolle mannelijke deelnemer aan Olympische Spelen. Op de ranglijst van meest gelauwerde olympische medaillewinnaars staat hij derde, achter Michael Phelps (achtentwintig medailles) en Larissa Latynina (achttien medailles).

Sportcarrière

Andrianov volgde zijn turnopleiding in de Boerevestnik sportgemeenschap. Hij haalde zijn eerste internationale succes in 1971, toen hij twee gouden medailles won op de Europese kampioenschappen in Madrid.

Tijdens de Olympische Zomerspelen 1972 in München won hij drie medailles: goud op vloer, zilver met de landenploeg en brons op sprong. Vier jaar later, tijdens de Spelen in Montreal, was hij de meest succesvolle deelnemer. Hij won viermaal goud: de meerkamp-individueel, de grondoefening, aan de ringen en bij de sprong. Hij haalde verder nog zilver op de meerkamp voor teams en de brug, en brons bij de voltige.

Andrianov mocht vervolgens tijdens de openingsceremonie van de Olympische Zomerspelen 1980 in Moskou de olympische eed afleggen. Hij won tijdens de Spelen in zijn land nog vijf medailles: goud met de landenploeg en op sprong, zilver in de meerkamp-individueel en de grondoefening en brons aan de rekstok.

Verder won Adrianov vier wereld- en negen Europese titels. Later werd hij turncoach in zijn geboortestad. In 2010 werd hij getroffen door multisysteematrofie, waaraan hij een jaar later overleed.