Tegenwoordig is Oratorianen een onderwerp dat de aandacht van een groot aantal mensen heeft getrokken. Van de impact ervan op de samenleving tot de relevantie ervan in het professionele veld, Oratorianen is een steeds vaker voorkomend gespreksonderwerp geworden. Met de vooruitgang van de technologie en de mondialisering heeft Oratorianen een ongekend belang in ons leven verworven. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Oratorianen onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van onze realiteit analyseren. Van zijn geschiedenis tot zijn toekomstige implicaties: Oratorianen is een onderwerp dat nader onderzoek verdient.
Oratorianen | ||||
---|---|---|---|---|
Confederatio Oratorii Sancti Philippi Nerii (CO) | ||||
Basisgegevens | ||||
Gesticht | 1574 | |||
Stichter | Philippus Neri | |||
Website | Officiële website | |||
|
De oratorianen of oratoren (Latijn: Confederatio Oratorii Sancti Philippi Nerii; afgekort: CO) is een gemeenschap van apostolisch leven binnen de Katholieke Kerk, die in 1574 werd gesticht door Philippus Neri (1515-1595). Zij noemden zich naar de plek van hun bijeenkomsten met gebed en muziek te Rome, in het oratorio van de Chiesa Nuova (Santa Maria in Vallicella). Deze bijeenkomsten stonden mede aan de wieg van het oratorium als muzikaal genre.
De Italiaanse theoloog en historicus Caesar Baronius (1538-1607), de Spaanse componist Tomás Luis de Victoria (1549-1611), de Nederlandse apostolisch vicaris Johannes van Neercassel (1625-1686) en de Engelse kardinaal John Henry Newman (1801-1890) waren oratoren. De oratoren zijn seculiere priesters, die geen bindende geloften afleggen en zich bezighouden met volksonderricht en jeugdopvoeding.
In Vlaanderen waren er een paar belangrijke conventen, die parochiaal werk verzetten. Ze stonden onder leiding van een "superior domus".[1]