Otto Jespersen
In dit artikel duiken we in de spannende wereld van Otto Jespersen. Vanaf de oorsprong tot de relevantie ervan vandaag de dag, zullen we elk facet van dit onderwerp onderzoeken om licht te werpen op het belang en de impact ervan op de samenleving. Otto Jespersen heeft in de loop van de tijd de aandacht van veel mensen getrokken en voor debat, inspiratie en reflectie gezorgd. Door middel van gedetailleerde analyse en diverse perspectieven willen we een compleet en uitputtend beeld bieden van Otto Jespersen, waarbij we de meerdere dimensies en implicaties ervan aanpakken om de relevantie ervan in de hedendaagse wereld beter te begrijpen.
Jens Otto Harry Jespersen (Randers (Jutland), 16 juli 1860 – Roskilde, 30 april 1943) was een Deens taalkundige, gespecialiseerd in de grammatica van de Engelse taal. Hij werd geboren in Jutland en studeerde aan de Universiteit van Kopenhagen. Hij is afgestudeerd in het Engels, Frans en het Latijn. Hij studeerde ook taalkunde in Oxford.
Otto Jespersen was hoogleraar Engels aan de Universiteit van Kopenhagen van 1893 tot 1925. Samen met Paul Passy richtte hij de Internationale Fonetische Vereniging op. Hij was een uitgesproken verdediger en een actieve ontwikkelaar van internationale hulptalen. Hij was betrokken bij de delegatie van 1907 die de hulptaal Ido ontwierp, en in 1928, ontwikkelde hij de Novial taal, die hij beschouwde als een verbetering ten opzichte van Ido.
Enkele werken
- 1894: Progress in language, with special reference to English. London : Swan Sonnenschein. (New edition with an introduction by James D. McCawley. Amsterdam & Philadelphia: Benjamins 1993).
- 1922: Language. Its nature, development and origin. London: Allen & Unwin. (Repr. 1949).
- 1995: A linguist’s life. An English translation of Otto Jespersen’s autobiography with notes, photo’s and a bibliography. Ed. by Arne Juul, Hans F. Nielsen & Jørgen Erik Nielsen. Odense: Odense University Press.
