Pamele
In de wereld van vandaag is Pamele een onderwerp dat de aandacht en belangstelling heeft getrokken van een breed spectrum van de samenleving. Van de impact ervan op de populaire cultuur tot de invloed ervan op de politiek en de economie: Pamele is een onderwerp geworden dat niet onopgemerkt blijft. Door zijn complexiteit en diversiteit heeft Pamele een intens en hartstochtelijk debat teweeggebracht onder zowel deskundigen als leken. In dit artikel zullen we de vele facetten van Pamele verkennen en het belang en de relevantie ervan vandaag bespreken.
Pamele is een stadsdeel op de rechteroever van de Schelde in de Belgische stad Oudenaarde.
Pamele ontwikkelde zich vanaf de 12e eeuw (eerste vermelding in 1160) als een zelfstandige kleine stad met stadsrechten (vanaf 1226) op de rechteroever van de rivier, tegenover Oudenaarde. Het domein waarop de stad ontstond, was eigendom van de Heren van Oudenaarde en Pamele.
Pamele bestond tot op het einde van de 16e eeuw als een aparte stad en werd stapsgewijs een geheel met Oudenaarde. Pamele verdween in 1593 als zelfstandige entiteit toen het met Oudenaarde versmolt. Deze versmelting is terug te vinden in het wapenschild van Oudenaarde: bij de samenvoeging van de twee steden heeft men de Vlaamse leeuw (Oudenaarde) en rode dwarse strepen (Pamele) in het wapenschild gezet.
De Heren van Pamele lieten de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele optrekken, die veel rijker was dan de oude Sint-Walburgakerk van Oudenaarde. In deze kerk werd de buitenechtelijke dochter van keizer Karel V en Johanna van der Gheynst gedoopt. Ze werd Margaretha genoemd en werd later als Margaretha van Parma landvoogdes van de Nederlanden.
Leden van de plaatselijke confrérie in Pamele worden de Pamelieters genoemd.