Tegenwoordig is Pasjtoe een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de moderne samenleving. Sinds zijn opkomst heeft Pasjtoe een aanzienlijke invloed gehad op verschillende aspecten van het dagelijks leven, waardoor debatten, discussies en veranderingen op verschillende gebieden zijn voortgekomen. De invloed van Pasjtoe is aanwezig in cultuur, economie, technologie, politiek en vele andere gebieden, waardoor het een onderwerp is dat van belang is voor een breed spectrum van mensen. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Pasjtoe, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de impact ervan op de hedendaagse samenleving. Daarnaast zullen we mogelijke toekomstige implicaties bespreken die Pasjtoe kan hebben in onze steeds veranderende wereld.
Pasjtoe پښتو (paʂto) | ||||
---|---|---|---|---|
Gesproken in | Westelijk Pakistan, Zuid-, West- en Oost-Afghanistan. | |||
Sprekers | ca. 20 miljoen[1][2][3] | |||
Rang | 26-40 | |||
Taalfamilie | ||||
Dialecten | ||||
Alfabet | Perzisch alfabet | |||
Officiële status | ||||
Officieel in | ||||
Taalorganisatie | geen | |||
Taalcodes | ||||
ISO 639-1 | ps | |||
ISO 639-2 | pus | |||
ISO 639-3 | pus/pst/pbu/pbt/wne | |||
|
Pasjtoe (ook wel: Pakhto, Pashto, Pashtu of Afghaans) is een Indo-Europese taal die in Afghanistan en Pakistan gesproken wordt. Het is een van de twee officiële talen in Afghanistan, waar het, afhankelijk van de bron, door 50% van de bevolking gesproken wordt.[4]
Het is de grootste taal van Afghanistan.[4] Schattingen van het aantal sprekers lopen uiteen: circa 14 miljoen volgens de taalkundige Andrew Dalby,[5] 17 miljoen volgens het UCLA Language Materials Project,[6] 25-30 miljoen volgens Omniglot[7] en 49,53 miljoen volgens Ethnologue.[8]
Literatuur in het Pasjtoe is sinds de zestiende eeuw in manuscriptvorm opgetekend. Het Pasjtoe werd pas in de loop van de twintigste eeuw een taal van onderwijs en pers. In 1933 verving het de Dari-variant van het Perzisch als taal van de overheid. Zowel het Dari als het Pasjtoe zijn officiële talen in Afghanistan.[7][4] Het Pasjtoe gebruikt de Perzische variant van het Arabisch schrift, met een aantal toegevoegde symbolen. Het Pasjtoe leende veel van het Perzisch, het Urdu en het Punjabi.[5]
Sprekers van het Pasjtoe zijn ongeveer gelijk verdeeld over Afghanistan en Pakistan. Andrew Dalby onderscheidt drie dialectgroepen:
De dialecten van Kandahar en Pesjawar vormen de basis van de twee standaardvormen van geschreven Pasjtoe.[5]
Ethnologue en Glottolog onderscheiden ook drie dialectgroepen:[9]