In dit artikel gaan we duiken in de spannende wereld van Patrick Süskind. We zullen leren over de geschiedenis ervan, de toepassingen ervan en de relevantie ervan in de hedendaagse samenleving. Patrick Süskind is door de jaren heen het onderwerp geweest van debat en studie, en het is belangrijk om de impact ervan op verschillende gebieden te begrijpen, van technologie tot cultuur. Via dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Patrick Süskind onderzoeken en de complexiteit ervan ontrafelen om een compleet en inzichtelijk inzicht te geven in dit fascinerende onderwerp.
Patrick Süskind | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 26 maart 1949 | |||
Geboorteplaats | Weidenkam Ambach, Münsing | |||
Geboorteland | Duitsland | |||
Beroep | schrijver en scenarioschrijver | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1981– | |||
Bekende werken | Het parfum, De Contrabas, De Duif, Het Verhaal van Mijnheer Sommer, Over Liefde en Dood | |||
Uitgeverij | Diogenes | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
|
Patrick Süskind (Weidenkam Ambach, in de gemeente Münsing, 26 maart 1949) is een Duits schrijver en scenarioschrijver.
Süskind is de tweede zoon van schrijver en journalist Wilhelm Emanuel Süskind en een sportlerares.[1] Zijn oudere broer Martin werd ook schrijver en journalist. Hij groeide op in Holzhausen, vlak bij zijn geboortedorp.
Van 1968 tot 1974 studeerde Patrick geschiedenis in München en Aix-en-Provence.[2] In de jaren 80 werkte hij als scenarioschrijver, vaak in samenwerking met de Duitse regisseur en schrijver Helmut Dietl. Zijn eenakter De Contrabas uit 1981 kende in vijf jaar meer dan 500 opvoeringen in Duitsland en had internationaal succes. In het Nederlandstalig taalgebied zette Bert André deze contrabassist overtuigend neer.
Zijn bekendste boek is Het parfum, een van de meest gelezen Duitse boeken en wereldwijd een bestseller. Het is in 49 talen vertaald en werd in 2006 verfilmd. Süskind mijdt de publiciteit zo veel mogelijk en schijnt afwisselend in München, Seeheim bij Münsing en in Montolieu in de Languedoc, Frankrijk te wonen. Vaak weigerde hij aanwezig te zijn bij de uitreiking van (literaire) prijzen voor zijn werk.[3] In privékring wordt hij altijd Petzi genoemd, naar een van de beren uit de in het Duits vertaalde kinderboeken van het Deense echtpaar Vilhelm en Carla Hansen.[4]