Piatus

In dit artikel zullen we het belang van Piatus in de hedendaagse samenleving onderzoeken. Van de impact ervan op het dagelijks leven van mensen tot de relevantie ervan op professioneel gebied heeft Piatus een voortdurend debat op verschillende terreinen teweeggebracht. Door de jaren heen is Piatus het onderwerp geweest van studie en analyse, waardoor we de invloed ervan in verschillende contexten hebben kunnen begrijpen. Op dezelfde manier is het door recent onderzoek mogelijk geweest om nieuwe perspectieven op Piatus te ontdekken, wat ons ertoe aanzet na te denken over de huidige rol en de toekomstige projectie ervan.

Reliek van Piatus tijdens de Grote Processie van Doornik
Sint-Piatuskerk van Seclin
Sint-Piatuskerk (Doornik)

Piatus (Benevento, ? — Doornik, 1 oktober 286) was volgens het Martyrologium Romanum een martelaar en heilige uit de derde eeuw. De feestdag van deze "apostel van Doornik" is op 1 oktober.

Vita

Onder keizer Maximianus stuurde de paus Piatus naar het noorden van Gallië om het geloof te verbreiden. Hij maakte deel uit van een lichting van twaalf, met onder meer nog Dionysius (die naar Parijs ging).[1] Zelf kwam Piatus in Doornik terecht en deed hij er veel bekeringen. Dit bracht hem in botsing met Rictiovarus, de vicarius van de streek. Rictiovarus liet zijn soldaten een aantal volgelingen van Piatus ombrengen, maar deze ging onverdroten voort met zijn zendelingenwerk. Dit was het sein om hem te arresteren en folteren. Het liep erop uit dat een Romeinse soldaat hem scalpeerde, maar Piatus nam zijn schedeldak in zijn handen en wandelde nog verder tot buiten de stad, waar hij dan toch de geest gaf.

Volgens de Vita Sancti Eligii was Piatus in vergetelheid geraakt tot Elooi rond 650 op miraculeuze wijze zijn stoffelijke resten ontdekte, samen met enkele lange nagels die hij als bewijs van zijn martelaarschap opvatte. In deze Vita komt Seclin in beeld als plaats waar Piatus gestorven is.

De Passio Sancti Piati werd waarschijnlijk in de negende eeuw geredigeerd. Op dat moment was er een levendige verering, zoals blijkt uit het Piatusaltaar rond 800 in de Sint-Vedastuskerk van de Abdij van Sint-Vaast. De auteur uit het Doornikse liet zich sterk inspireren door het verhaal van Lucianus van Beauvais.[2] Usuardus nam het op in zijn martyrologium.

Verering

Tot de voornaamste Sint-Piatuskerken behoren:

Literatuur

  • M. Coens, "Note sur saint-Piat", in: M. Amand en H. Lambert (reds.), Le sous-sol archéologique de l'église de Saint-Piat a Tournai, in: Archaeologica Belgica, nr. 222, Brussel, Service national des Fouilles, 1980
  • Brigitte Meijns, Aken of Jeruzalem? Het ontstaan en de hervorming van de kanonikale instellingen in Vlaanderen tot circa 1155, Leuven, University Press, 2000

Bronnen en noten

  1. ↑ Vermeld in het heiligenleven van Victoricus en Fuscianus.
  2. ↑ J.B. Sollerius, Acta Sanctorum