Piet van Heerde
In de wereld van vandaag is Piet van Heerde een onderwerp van groot belang en relevantie geworden. Met zijn impact op verschillende gebieden van het dagelijks leven heeft Piet van Heerde zichzelf gepositioneerd als een centraal punt voor discussie en debat. Zowel op persoonlijk als op professioneel vlak valt de invloed van Piet van Heerde niet te ontkennen, waardoor een constante belangstelling ontstaat voor het begrijpen van de implicaties en gevolgen ervan. Door de geschiedenis heen is Piet van Heerde het onderwerp geweest van studie en analyse, waarbij het evolueerde en zich aanpaste aan de veranderende realiteit en behoeften van de moderne wereld. In dit artikel zullen we de vele facetten van Piet van Heerde en de impact ervan op de hedendaagse samenleving verkennen, en een alomvattende visie bieden die ons in staat stelt het belang en de relevantie ervan in de hedendaagse wereld te begrijpen.
| Piet van Heerde | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Andris Andreiko (links) tegen Piet van Heerde (Amsterdam, 12 juli 1969)[1]
| ||||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Geboren | Amsterdam, 10 juli 1916 | |||
| Overleden | Amsterdam, 15 november 1989 | |||
| ||||
Piet van Heerde (Amsterdam, 10 juli 1916 - aldaar, 15 november 1989), bijgenaamd "Stille Piet", was een Nederlands dammer.
Van Heerde leerde in 1934 dammen van Freek Raman, in een wijkcentrum voor werkloze jongeren in Amsterdam. In 1943 werd hij lid van damclub "Jozef Blankenaar", via damclub "Het Oosten". Met "Jozef Blankenaar" won hij diverse malen het clubkampioenschap van Nederland.[2] In 1956 en 1960 nam hij deel aan het Nederlands damkampioenschap;[3] in 1960 had hij zich daarvoor geplaatst als kampioen van Noord-Holland. In 1965 werd hij voor het eerst kampioen van Amsterdam. Deze titel kwam nog vele malen op zijn naam te staan.
In 1969 hield hij Andris Andreiko, de toenmalige wereldkampioen, op remise in een vriendschappelijke partij.[4] Staand op de Amsterdamse Nieuwendijk vertelde tweevoudig wereldkampioen Ton Sijbrands over Van Heerde: Hier op éénhoog heb ik verschillende keren gedamd tegen Piet van Heerde. Een idealistische communist. Een goede speler, strategisch en met schoonheid in z'n spel. Hij voorzag geloof ik niet helemaal legaal in zijn levensonderhoud, maar bijzonder was hij zeker. In 1988 kwam hij voor een wedstrijd een praatje met me maken. Hij was ernstig ziek, maar deed daar verre van dramatisch over. Een paar maanden later was hij dood.[5]
Van Heerde was beroepsgokker. Hij wilde zich, naast het dammen, niet in het keurslijf van de maatschappij laten dwingen en aanvaardde op zijn eigen rustige manier de consequenties, ook de juridische. Zijn bijnaam "stille Piet" had hij te danken aan zijn zwijgzaamheid in de rechtbank. In totaal damde Van Heerde ongeveer 40 jaar op redelijk hoog niveau.
Externe link/bron
- In Memoriam, Piet van Heerde; door Herman van Westerloo
- KNDB-Toernooibase Dammen : Piet van Heerde
- KNDB-overzicht: 107 dampartijen van Piet van Heerde
- ↑ Andries Andreiko tegen Piet van Heerde, Amsterdam, 12 juli 1969. www.fmjd.org. Geraadpleegd op 23 februari 2020.
- ↑ In Memoriam, Piet van Heerde; door Herman van Westerloo
- ↑ KNDB-Toernooibase Dammen : Piet van Heerde. toernooibase.kndb.nl. Geraadpleegd op 23 februari 2020.
- ↑ Ton Sijbrands, Vladimir Agafonov een groot tacticus. de Volkskrant (31 december 1999). Geraadpleegd op 23 februari 2020.
- ↑ FIZZ Marketing & Communicatie, Ons Amsterdam | De vaste route Teunis (Ton) Sijbrands. onsamsterdam.nl (9 januari 2017). Gearchiveerd op 2 juni 2019. Geraadpleegd op 23 februari 2020.