In dit artikel wordt het onderwerp Propriëtaire software behandeld, dat de afgelopen jaren aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op verschillende gebieden. Propriëtaire software is een onderwerp dat de belangstelling heeft gewekt van experts en wetenschappers, maar ook van het grote publiek, vanwege het belang en de betekenis ervan in de huidige samenleving. In dit artikel worden verschillende aspecten met betrekking tot Propriëtaire software geanalyseerd, van de oorsprong en geschiedenis tot de invloed ervan vandaag de dag. Verschillende standpunten en meningen hierover zullen worden onderzocht, met als doel een integrale visie op dit onderwerp te geven. Daarnaast zullen reflecties en conclusies worden aangeboden die uitnodigen tot reflectie en debat, om het begrip van Propriëtaire software en de impact ervan op de hedendaagse wereld te verdiepen.
Propriëtaire software, of eigendomsmatige software, wordt door de Free Software Foundation (FSF) gedefinieerd als elke software die niet aan de criteria van FSF voor vrije software voldoet. Onvrij (Engels: Non-free) is een gebruikelijke aanduiding voor software die niet aan de Debian Free Software Guidelines voldoet, die hetzelfde basisidee over softwarevrijheid volgen. De term eigendomssoftware wordt ook weleens gebruikt.
Propriëtair betekent dat een individu of een bedrijf de exclusieve auteursrechten op de software heeft en tegelijkertijd anderen toegang tot de broncode van de software weigert,[1] evenals het recht om de software te kopiëren, te wijzigen en te bestuderen.
De term propriëtair betekent "in privaat bezit en onder private controle". Dus software kan zelfs propriëtair blijven wanneer de broncode publiek beschikbaar is, als de controle over het gebruik, de verspreiding of het wijzigen behouden wordt (zoals bij de commerciële versie van SSH). Aan de andere kant wordt software niet-propriëtair beschouwd zodra het vrijgegeven is onder een licentie die anderen toestaat een 'fork' van de software te maken en om hun eigen aangepaste versie zonder zware beperkingen uit te geven, zelfs als de auteursrechten in handen blijven van een enkel persoon.