Het onderwerp Raften is een van de meest relevante en besproken onderwerpen van vandaag. Decennia lang is Raften een object van studie en interesse geweest voor experts uit verschillende vakgebieden, die hebben geprobeerd het belang en de impact ervan op de samenleving te begrijpen. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Raften onderzoeken, van de oorsprong tot de impact ervan vandaag. We zullen de verschillende theorieën en meningen analyseren die rond Raften bestaan, evenals de evolutie ervan door de jaren heen. Verder zullen we onderzoeken hoe Raften verschillende aspecten van het dagelijks leven heeft beïnvloed, en nadenken over de mogelijke toekomst en vooruitzichten ervan.
Raften is een recreationale activiteit, waarbij gebruik wordt gemaakt van een opblaasbaar soort vlot om bijvoorbeeld een rivier te bevaren. Het vindt doorgaans op wildwater plaats, waarbij onderscheid kan worden gemaakt in de moeilijkheidsgraad. Raften is zeer populair geworden sinds het midden van de jaren tachtig.
Tegenwoordig wordt een 'raft' gemaakt van duurzaam rubber met verschillende lagen en luchtkamers. De lengte varieert van 3,5 tot 6 meter, de breedte ligt tussen de 1,8 en de 2,5 meter. Er zijn verschillende soorten rafts. In Europa wordt doorgaans gebruikgemaakt van een symmetrische raft, waarbij wordt gestuurd met een peddel bij het achtersteven. Er zijn ook versies met een roer of een roeispaan. Een raft kan 4 tot 12 mensen houden.
Wildwaterraften kan een gevaarlijke sport zijn, zeker als er niet op de veiligheidsvoorschriften wordt gelet. Er zijn in het verleden veel – ernstige – ongelukken gebeurd, waardoor er nu veel regels zijn betreffende de kundigheid van de rafters en de kwaliteit van het materiaal. Tijdens het raften wordt een wetsuit, zwemvest en helm gedragen.
Zoals bij alle wildernissporten is er het conflict tussen het beschermen en het gebruiken van de natuur. Door frequente problemen in het verleden hebben sommige rivieren nu regels over het gebruik ervan voor rafting. Het is geen uitzondering dat er op een dag slechts enkele raftingexpedities mogen plaatsvinden.
Geregeld wijzigen organisators van raftexpedities, vaak in samenwerking met de gemeente en toeristische organisaties, de ligging van de rivier door bijvoorbeeld te baggeren, om zo risico's te vermijden of juist sterkere stromingen te creëren.[bron?] Dit zorgt vaak voor conflicten met milieubeheer.