Tegenwoordig is Rebecca West een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen in de huidige samenleving. Mensen zijn steeds meer geïnteresseerd in het onderzoeken en begrijpen van de impact die Rebecca West heeft op hun dagelijks leven. Of het nu vanuit persoonlijk, professioneel of sociaal oogpunt is, Rebecca West is een fundamenteel element geworden dat we niet kunnen negeren. Daarom willen we ons in dit artikel verdiepen in het onderwerp Rebecca West, de verschillende dimensies ervan verkennen en proberen licht te werpen op het belang ervan in de moderne wereld. We zullen ons verdiepen in de oorsprong ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en hoe het de manier waarop we leven en met elkaar omgaan heeft beïnvloed. Zonder twijfel is Rebecca West een fascinerend onderwerp dat het verdient om diepgaand te worden geanalyseerd.
Dame Rebecca West, pseudoniem voor Cicily Isabel Fairfield (Londen, 21 december 1892 – Londen, 15 maart 1983) was een Brits schrijfster en journaliste.
West was de dochter van een gerenommeerd journalist van Ierse afkomst en een Schotse moeder. Ze groeide op in een intellectueel stimulerende omgeving, ging naar ‘college’ in Edinburgh en studeerde later aan de toneelacademie in Londen. Enige tijd was ze actrice (haar pseudoniem Rebecca West ontleende ze aan de heldin uit Henrik Ibsens drama Rosmersholm). Vanaf 1911 ging ze werken als journaliste, meer in het bijzonder voor de linkse pers en maakte ze zich sterk voor het vrouwenkiesrecht.
Wests eerste boek was een kritische biografie over Henry James (1916). Haar romandebuut kwam in 1918 met The Return of a Soldier, waarin ze de uitwerking van shell-shock op freudiaanse basis analyseert. Daarna volgen nog tal van zorgvuldig geschreven romans, waarin ze blijk geeft van een groot vermogen om personages psychologisch te doorgronden. Het meest bekend is wel het semi-autobiografische The Fountain Overflows, (1957, De fontein stroomt over), waarin ze tevens een soort van cultuurhistorische beschrijving geeft van het eerste decennium van de twintigste eeuw.
Wellicht nog meer dan door haar romans vond West erkenning met haar kritische proza over vooral sociale en culturele onderwerpen. In Black Lamb and Grey Falcon (1941) beschrijft ze de culturele, politieke en historische achtergrond van de toenmalige Balkan aan de hand van een reis van zes weken door Joegoslavië in de lente van 1937. De New York Times Book Review noemde het 'de apotheose van het reisgenre'.[1] In The Meaning of Treason (1949) ontleedt ze het fenomeen van de collaboratie, naar aanleiding van het proces tegen nazi-propagandist William Joyce. West was ook verslaggeefster bij de Processen van Neurenberg en doet daar later verslag van in A Train of Powder (1955).
West is de moeder van schrijver Anthony Panther West, geboren uit een relatie met schrijver H.G. Wells. De curieuze relatie tussen West en Wells werd door Anthony beschreven in zijn biografie over zijn vader: H.G. Wells: Aspects of a Life (Londen, 1984), zeer tot ongenoegen overigens van Rebecca in haar laatste levensjaren.
West werd in 1959 geridderd in de Orde van het Britse Rijk. Ze overleed in 1983, al geruime tijd kampend met een zwakke gezondheid en slechtziendheid.