Ritus van Braga
Praten over Ritus van Braga is een onderwerp dat de interesse wekt van mensen van alle leeftijden en profielen. Of het nu vanwege zijn historische relevantie, zijn impact op de huidige samenleving of zijn invloed op verschillende gebieden is, Ritus van Braga is een onderwerp dat het verdient om in zijn geheel onderzocht en begrepen te worden. Door de jaren heen is Ritus van Braga het onderwerp geweest van debat, analyse en studie, wat het belang en de betekenis ervan aantoont. In dit artikel zullen we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Ritus van Braga, waarbij we de verschillende facetten ervan, de evolutie ervan in de loop van de tijd en de impact ervan op het dagelijks leven onderzoeken.
De ritus van Braga (Latijn: ritus Bracarensis) was in het aartsbisdom Braga[1] tijdens de middeleeuwen een variant van de Romeinse ritus. Binnen de Rooms-Katholieke Kerk bestond er toen geen eenheid van ritus. In Noord-Portugal volgde de clerus toen eigen liturgieboeken, die verwant waren met de Mozarabische ritus in het buurland Spanje[2].
Een opvallend element in de ritus van Briga is het veelvuldig gebruik van Maria-hymnen in het Latijn. Een voorbeeld is Sub tuum praesidium.
Tijdens de Contra-reformatie besliste paus Pius V om één enkele Latijnse ritus toe te staan: de Romeinse[3]. Hij liet wel uitzonderingen toe, zoals de ritus van Braga omdat deze al "meer dan twee eeuwen bestond". De ritus van Braga stierf langzaam uit, met nog een kleine heropleving in de 20e eeuw[4].
Zie ook
Verschillende vormen van de Latijnse ritus.
- ↑ Archdiocese of Braga - Archidioecesis Bracarensis, Catholic Hierarchy. Geraadpleegd op 2 februari 2017.
- ↑ De ritus van Braga vond haar oorsprong in het Latijn gebruikt in het Suevenrijk en de Mozarabische ritus had haar oorsprong in Visigotisch Spanje.
- ↑ Pauselijke bul: Quo Primum Tempore, 14 juli 1570.
- ↑ Refdoc France. Geraadpleegd op 2 februari 2017.