In dit artikel gaan we het onderwerp Roger Neumann op een diepgaande en gedetailleerde manier onderzoeken. _Var1 is al lange tijd een onderwerp van interesse en discussie, en in dit artikel gaan we de oorsprong, de impact ervan op de samenleving en de relevantie ervan in de wereld van vandaag onderzoeken. Vanaf het begin tot de evolutie door de jaren heen is Roger Neumann een fundamenteel element geweest in meerdere aspecten van het dagelijks leven. We analyseren verschillende standpunten, onderzoeken relevante gegevens en presenteren meningen van experts uit het veld. Met een objectieve en kritische benadering probeert dit artikel licht te werpen op Roger Neumann en de invloed ervan op de moderne wereld.
Roger Neumann (Minot, 3 januari 1941 - Los Angeles, 28 november 2018) was een Amerikaanse jazz-saxofonist (sopraansaxofoon, tenorsaxofoon en baritonsaxofoon), -fluitist, klarinettist, componist, arrangeur, bandleider en educator.
Neumann begon al als professioneel muzikant te spelen terwijl hij nog op highschool was. Hij schreef toen en in de jaren erna arrangementen voor de territory-band van Billy Redman. Eind jaren vijftig en begin jaren zestig speelde hij veel in late jamsessies in Sioux City. Nadat hij afgestudeerd was aan Morningside College toerde hij met de band van Jack Gillespie en was hij lid van de Jimmy Dorsey Band onder leiding van Lee Castle. Hierna was hij ruim twee jaar de leider van de schoolband in Guthrie Center. In 1965 ging hij studeren aan Berklee College of Music en in 1967 kreeg hij de aanbieding van Woody Herman om lid te worden van The Herd, waarmee hij toerde.
In 1968 ging hij in Los Angeles wonen, waar hij werkte bij allerlei groepen, waaronder die van Bob Crosby, Les Brown, Ray Anthony (waarvoor hij ook arrangeerde) en Tex Beneke. Ook begeleidde hij zangeres Anita O'Day en speelde hij mee bij opnames van de Beach Boys. In 1975 richtte Neumann een eigen bigband op, de Rather Large Band, waarin allerlei goede muzikanten van de West Coast-jazz speelden. Met deze groep nam hij twee goed ontvangen en goed verkochte albums op, met zang van zijn vrouw Madeline Vergari. De laatste jaren speelde hij met kleine jazzgroepen in Los Angeles en omgeving. Ook was hij al jaren actief als educator, in Los Angeles en (sinds 1984) in Estherville, Iowa, aan Iowa Lakes Community College. Verder gaf hij bij de non-profitorganisatie JazzAmerica gratis jazzlessen aan jonge musici. Neumann overleed op 77-jarige leeftijd.
In 2002 kreeg Neumann de LA Jazz Society's Award in de categorie 'jazzarrangeur van het jaar'. Neumann heeft gearrangeerd voor onder meer Buddy Rich, Phil Norman, Ray Charles en de Beach Boys. Ook componeerde en arrangeerde hij voor televisie (bijvoorbeeld voor The Young and the Restless en My Favorite Martian).