Santiago Derqui
In dit artikel zullen we het onderwerp Santiago Derqui behandelen, dat op verschillende gebieden onderwerp van belangstelling en discussie is geweest. Santiago Derqui is een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van specialisten en het grote publiek, wat tegenstrijdige meningen en diepe reflecties heeft opgeleverd. Door de geschiedenis heen is Santiago Derqui het onderwerp geweest van studie, analyse en controverse, wat de relevantie en impact ervan op de samenleving aantoont. Via dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Santiago Derqui onderzoeken, evenals de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Het is essentieel om het belang van deze kwestie en de implicaties ervan in onze huidige realiteit te begrijpen. Daarom is het noodzakelijk om het vanuit een kritisch en reflectief perspectief te benaderen.
Santiago Rafael Luis Manuel José María Derqui Rodríguez (Córdoba, 21 juni 1809 – Corrientes, 5 november 1867) was president van Argentinië van 5 maart 1860 tot 5 november 1861. Hij staat afgebeeld op het 10 Australes biljet, dat nu niet meer wordt gebruikt.
Achtergrond
Derqui studeerde aan de universiteit van Córdoba, waar hij in 1831 afstudeerde in de Rechten. Op deze universiteit werd hij hoogleraar rechten en filosofie, en later werd hij ook vicevoorzitter. In 1845 trouwde hij met Modesta Garcia de Cossio, met wie hij drie zoons en drie dochters kreeg.
Politiek
Hij bekleedde verschillende functies in het provinciale bestuur van Corrientes, en was assistent van José María Paz. President Justo José de Urquiza stuurde hem naar Paraguay voor een aantal buitenlandse missies.
Na gewerkt te hebben voor president Urquiza, werd Derqui zelf president. Omdat hij uit Córdoba kwam en niet uit Buenos Aires, werd aangenomen dat onder zijn regering, de opstanden van de provinciale regeringen tegen de federale regering eindelijk zouden ophouden. Derqui paste een aantal grondwetswijzigingen toe en hernoemde het land República Argentina. De voornamelijk centralistische wijzigingen vielen niet in goede aarde bij de leiders van de provincies, wat leidde tot de Slag bij Pavón. Toen hij de hopeloosheid van de situatie inzag, trad hij af en vluchtte hij naar Montevideo.
In ballingschap werd hij geholpen door president Bartolomé Mitre om terug te keren naar zijn vrouw in Corrientes, waar hij een paar jaar later overleed.