In de wereld van vandaag is Seemann voor veel mensen een onderwerp geworden dat van groot belang is. Zowel op professioneel als op persoonlijk vlak heeft Seemann voor voortdurend debat gezorgd en de aandacht getrokken van individuen van alle leeftijden en beroepen. Het belang van Seemann ligt in de impact ervan op de moderne samenleving en de manier waarop mensen met elkaar omgaan. In dit artikel zullen we de verschillende dimensies van Seemann onderzoeken en de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven analyseren. Van de implicaties ervan in technologie en economie tot de relevantie ervan in cultuur en entertainment: Seemann is een onderwerp dat onze aandacht en begrip verdient.
Seemann | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Single van: Rammstein | |||||||
Van het album: Herzeleid | |||||||
(Cover op en.wikipedia.org) | |||||||
Uitgebracht | 2 januari 1996 | ||||||
Opname | Polar Studios (Stockholm) | ||||||
Genre | Industrial | ||||||
Duur | 4:48 / 15:34 | ||||||
Label | Motor Music | ||||||
Schrijver(s) | Richard Z. Kruspe, Paul Landers, Till Lindemann, Christian Lorenz, Oliver Riedel, Christoph Schneider | ||||||
Producent(en) | Jacob Hellner, Carl-Michael Herlöfsson | ||||||
Singletijdbalk van Rammstein | |||||||
| |||||||
Volgorde op Herzeleid | |||||||
| |||||||
|
Seemann (Duits voor Zeeman of Zeiler) is de tweede single van de Duitse industrialband Rammstein en is afkomstig van hun album Herzeleid.
Tijdens concerten gaat toetsenist Flake bij dit nummer in een rubberen bootje zitten en 'vaart' over het publiek, dat hem voortduwt. Aan het eind van het nummer duwen ze hem terug naar het podium.
Het nummer is onder andere gecoverd door Rummelsnuff en Apocalyptica met zang door Nina Hagen.
In de video van Seemann trekken vier leden van de band een boot met zanger Till en een gemaskerde man (waarschijnlijk Flake) erin. Later kielhalen ze Till, die nog steeds zingt. De boot gaat in vlammen op. Ook zijn in de video beelden van een vrouw gekleed als prostituee te zien.
De video ging in première op 8 januari 1996. Hij werd opgenomen in december 1995 te Hamburg. László Kadar was verantwoordelijk voor de regie.[1]