Standard Luik in het seizoen 2004/05

Tegenwoordig is Standard Luik in het seizoen 2004/05 een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van de samenleving. Van zijn impact op de economie tot zijn invloed op politieke beslissingen: Standard Luik in het seizoen 2004/05 heeft zichzelf gepositioneerd als een centraal onderwerp in de huidige gesprekken en discussies. Om dit fenomeen beter te begrijpen, is het belangrijk om de verschillende dimensies en gevolgen ervan te analyseren. In dit artikel zullen we de verschillende facetten van Standard Luik in het seizoen 2004/05 diepgaand onderzoeken en hoe deze onze omgeving hebben gevormd en beïnvloed.

Standard Luik
Naam Royal Standard Club de Liège
Bijnaam De Rouches
Opgericht 1898
Stadion Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit 30.023 zitplaatsen
Voorzitter Vlag van Zwitserland Reto Stiffler
Vicevoorzitter Vlag van België Luciano D'Onofrio
Algemeen directeur Vlag van België Pierre François
Technisch directeur Vlag van België Michel Preud'homme
Trainer Vlag van België Dominique D'Onofrio
Assistent Vlag van België José Riga
Competitie Eerste Klasse
Thuis
Uit
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dominique D'Onofrio begon ook aan het seizoen 2004/05 als hoofdcoach van Standard Luik. Zijn broer Luciano D'Onofrio, die al jaren achter de schermen de sterke man van de club was, werd voor het eerst in het organigram van de club opgenomen. Vanaf 2004 werd hij vicevoorzitter van Standard. Michel Preud'homme bleef als technisch directeur de verbindingsman tussen het bestuur en de technische staf.

Net als de voorgaande jaren was Standard ook tijdens de zomer van 2004 erg actief op de transfermarkt. Luciano D'Onofrio, die als gewezen spelersmakelaar erg vertrouwd was met het Portugese, Franse en Italiaanse voetbalmilieu, slaagde erin om de Portugese klepper Sérgio Conceição naar Sclessin te halen. Daarnaast haalde hij met Vedran Runje, Wamberto en Philippe Léonard ook drie oud-spelers terug. Ook Oguchi Onyewu, Karel Geraerts en Eric Deflandre verhuisden in 2004 naar Luik.

Maar Standard nam ook afscheid van verschillende spelers. Spits Jurgen Cavens, die door de club al enkele keren was uitgeleend, vertrok definitief naar Germinal Beerschot. Ook sterkhouders Almani Moreira, Émile Mpenza, Önder Turacı en Roberto Bisconti zochten andere oorden op. In oktober 2004 zette de club de Griekse aanvaller Alexandros Kaklamanos aan de deur nadat hij betrapt was op het gebruik van cocaïne.[1] De dertigers Danny Boffin en Godwin Okpara kregen dan weer geen contractverlenging en besloten een punt achter hun spelerscarrière te zetten.

Standard startte aan de competitie met een gelijkspel tegen Lierse SK en een nederlaag tegen Sporting Charleroi. Hoewel de club nadien regelmatig won, kreeg het op de elfde speeldag een nieuwe opdoffer te verwerken. Standard verloor voor eigen volk met 1-4 van Club Brugge, na onder meer twee treffers van de Luikenaar Gaëtan Englebert. De topper tegen rivaal RSC Anderlecht werd wel gewonnen. Het werd 1-0 na een goal van Conceição. Standard, dat op Sclessin regelmatig met ruime cijfers won van de zogenaamd kleine clubs, kon na de winterstop enkel de topper tegen KRC Genk winnen (1-0). Een gelijkspel tegen Club Brugge (1-1) en een nederlaag tegen Anderlecht (3-2) zorgden ervoor dat de kloof met de absolute top onoverbrugbaar bleef. Standard sloot het seizoen af op een gedeelde derde plaats; waardoor het nog twee testwedstrijden tegen Genk moest spelen om het laatste Europese ticket. Standard won de heenwedstrijd overtuigend met 3-1, maar verloor vervolgens de terugwedstrijd met 3-0. Daardoor wist Standard zich in extremis niet te kwalificeren voor de UEFA Cup.

In de beker bereikte het team van trainer Dominique D'Onofrio de achtste finale. Daarin speelde Standard 1-1 gelijk tegen Charleroi. De Henegouwers wonnen de daaropvolgende strafschoppenreeks met 3-4.

In de UEFA Cup overleefde Standard de eerste ronde. Het speelde twee keer gelijk tegen het Duitse VfL Bochum (0-0, 1-1), maar mocht op basis van het aantal gescoorde uitdoelpunten naar de groepsfase. Standard begon de tweede ronde met een 2-0 nederlaag op het veld van Steaua Boekarest, maar won nadien voor eigen volk met 2-1 van Parma. Op de derde speeldag volgde een 1-1 gelijkspel tegen Beşiktaş. De Rouches maakten desondanks nog steeds kans op een plaats in de volgende ronde. De Luikenaars werden echter op Sclessin met 1-7 vernederd door het Spaanse Athletic Bilbao en eindigden zo als laatste in hun groep.

Selectie

Nr. Naam Nationaliteit Geboortedatum Vorige club
Keepers
1 Vedran Runje Vlag van Kroatië Kroatië 10-02-1976 2001-2004 Olympique Marseille
16 Michael Turnbull Vlag van Australië Australië 24-03-1981 1999-2004 Marconi Stallions
18 Jérémy De Vriendt Vlag van België België 22-03-1986 /
Verdedigers
2 Eric Deflandre Aanvoerder Vlag van België België 02-08-1973 2000-2004 Olympique Lyon
3 Ivica Dragutinović Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro 13-11-1975 1996-2000 AA Gent
4 Aleksandar Mutavdžić Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro 03-01-1977 1999-2002 Germinal Beerschot
5 Oguchi Onyewu Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 13-05-1982 2003-2004 La Louvière
11 Gonzague Vandooren Vlag van België België 19-08-1979 2000-2001 Lierse SK
14 Philippe Léonard Vlag van België België 14-02-1974 2003-2004 OGC Nice
20 Michel Vlag van Brazilië Brazilië 09-06-1981 2000-2004 Atlético Mineiro
6 Dennis Souza Vlag van Brazilië Brazilië 09-01-1980 2003-2004 Heusden-Zolder
Laurent Gomez Vlag van België België 24-10-1984 /
Middenvelders
6 Mathieu Assou-Ekotto Vlag van Frankrijk Frankrijk 08-04-1978 2003-2004 La Louvière
7 Sérgio Conceição Vlag van Portugal Portugal 15-11-1974 2004 FC Porto
9 Milan Rapaić Vlag van Kroatië Kroatië 16-08-1973 2003-2004 Ancona
10 Juan Ramón Curbelo Vlag van Uruguay Uruguay 02-05-1979 2001-2003 CA Fénix
15 Jonathan Walasiak Vlag van België België 23-10-1982 /
21 Miljenko Mumlek Vlag van Kroatië Kroatië 21-11-1972 2000-2003 NK Varaždin
22 Karel Geraerts Vlag van België België 17-06-1980 2004 KSC Lokeren
23 Carlinhos Vlag van Brazilië Brazilië 17-06-1980 2003-2004 Vasco da Gama
Aanvallers
8 Wamberto Vlag van Brazilië Brazilië 13-12-1974 2004 RAEC Mons
17 Sambegou Bangoura Vlag van Guinee Guinee 03-04-1982 2000-2003 KSC Lokeren
19 Jari Niemi Vlag van Finland Finland 02-02-1977 2003-2004 RAEC Mons
25 Mohamed Tchité Vlag van Burundi Burundi 31-01-1984 2002 Victory Sport Mukura
27 Cédric Roussel Vlag van België België 06-01-1978 2004 Roebin Kazan
29 Serhiy Kovalenko Vlag van Oekraïne Oekraïne 10-05-1984 2004 AS Lodigiani

Technische staf

Functie Naam Nationaliteit
Coach Dominique D'Onofrio Vlag van België België
Assistent-coach José Riga Vlag van België België
Keeperstrainer Christian Piot Vlag van België België
Physical coach Guy Namurois Vlag van België België

Transfers

Zomer

Inkomend

Uitgaand

Winter

Inkomend

Uitgaand

Eerste Klasse

Klassement

P W G V + - DS Ptn
K (CL) 1 Club Brugge 34 24 7 3 83 25 +58 79
(CL) 2 Anderlecht 34 23 7 4 75 34 +41 76
(UEFA) 3 Genk 34 21 7 6 59 37 +22 70
  4 Standard 34 21 7 6 64 30 +34 70
  5 Charleroi 34 19 7 8 47 34 +13 64
  6 AA Gent 34 18 5 11 46 36 +10 59
  7 La Louvière 34 12 8 14 43 43 +0 44
  8 Lokeren 34 11 11 12 36 38 −2 44
(beker) 9 Germinal Beerschot 34 12 6 16 36 45 −9 42
  10 Lierse 34 12 5 17 57 60 −3 41
  11 Cercle Brugge 34 12 5 17 45 74 −29 41
  12 Westerlo 34 11 6 17 34 54 −20 39
  13 Moeskroen 34 10 6 18 40 43 −3 36
  14 Sint-Truiden 34 10 6 18 40 58 −18 36
  15 Brussels 34 10 3 21 32 60 −28 33
  16 Beveren 34 8 8 18 43 59 −16 32
D 17 Oostende 34 6 9 19 31 62 −31 27
D 18 Mons 34 7 5 22 39 58 −19 26

P: wedstrijden gespeeld, W: wedstrijden gewonnen, G: gelijke spelen, V: wedstrijden verloren, +: gescoorde doelpunten, -: doelpunten tegen, DS: doelsaldo, Ptn: totaal punten
K: kampioen, D: degradeert, (beker): bekerwinnaar, (CL): geplaatst voor Champions League, (UEFA): geplaatst voor UEFA-beker

Afbeeldingen