Staphylococcal scalded-skin syndrome
In dit artikel onderzoeken we de impact van Staphylococcal scalded-skin syndrome op het bereik van _var2. Vanaf het begin tot aan de huidige evolutie heeft Staphylococcal scalded-skin syndrome een cruciale rol gespeeld in _var2, en aanzienlijke veranderingen teweeggebracht in verschillende aspecten van onze samenleving. In de loop van de tijd is Staphylococcal scalded-skin syndrome het onderwerp geweest van debat, analyse en studie in meerdere disciplines, waardoor we de invloed en het bereik ervan beter hebben kunnen begrijpen. Met dit artikel willen we in detail analyseren hoe Staphylococcal scalded-skin syndrome _var2 heeft getransformeerd en gevormd, en de uitdagingen en kansen identificeren die dit in het huidige landschap met zich meebrengt.
| Staphylococcal scalded-skin syndrome | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Coderingen | ||||
| ICD-11 | ||||
| DOID | 9063 | |||
| MedlinePlus | 001352 | |||
| eMedicine | derm/402 emerg/782 | |||
| MeSH | D013206 | |||
| ||||
Staphylococcal scalded-skin syndrome (SSSS) is een syndroom dat ontstaat als bacteriën van de stam Staphylococcus aureus toxinen produceren die blaarvorming van de huid veroorzaken en blaarvorming plaatsvindt op huid zonder tekenen van infectie (dus gezond ogend). Scalded betekent iets als: geblakerd, verbrand.
Ook bij impetigo (krentenbaard) kan blaarvorming optreden (=bulleuze impetigo), maar dan zijn er op die plekken ook ziekteverschijnselen (roodheid, zwelling, pijn). Bij SSSS blijken de toxinen zich door de bloedbaan te kunnen verspreiden, zodat ook op plekken waar de bacterie niet aanwezig is toch blaren kunnen ontstaan. De toxinen worden door de nieren uitgescheiden; dit verklaart waarom het ziektebeeld vooral bij kinderen en nierpatiënten optreedt.
Mechanisme
Er zijn twee toxinen geïdentificeerd: exfoliative toxin (ET-) A en B.[1] De toxinen blijken in staat het eiwit desmogleïne 1 af te breken, een onderdeel van het desmosoom dat de huidcellen in de opperhuid aan elkaar verbindt.[2] Ditzelfde eiwit is ook aangedaan bij de ziekte pemphigus foliaceus, en histologisch zijn de ziekten dan ook moeilijk te onderscheiden.
Behandeling
De bacterie kan worden bestreden met antibiotica, bijvoorbeeld flucloxacilline. Verder moet de patiënt tegen vochtverlies en verdere infectie worden beschermd. De blaren genezen in principe in enkele dagen zonder littekens achter te laten.
Noten
- ↑ Elizabeth Usedom Rogozinski, Dermatologic Manifestations of Staphylococcal Scalded Skin Syndrome, Medscape
- ↑ M. Amagai et al., Toxin in bullous impetigo and staphylococcal scalded-skin syndrome targets desmoglein 1, Nature Medicine, november 2000, p. 1275-77